Οι άδειες θέσεις στο ΟΑΚΑ για πρώτη φορά σε ντέρμπι των «αιωνίων», ο ελάχιστος κόσμος στους αγώνες με τον ΠΑΟΚ, δημιούργησαν μία έντονη δυσφορία στον Παναθηναϊκό. Εκλήφθηκε ως γύρισμα της πλάτης στην ομάδα που πασχίζει να διατηρήσει τα κεκτημένα στον ελληνικό χώρο. 

Επειδή τα τελευταία χρόνια ζούσαμε μέσα σε μία νιρβάνα με το κατεστημένο που δημιούργησαν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός στην ευρωλίγκα,  ίσως  ν’ αποδειχθεί σε καλό μελλοντικά η απουσία ενός χρόνου από το φάιναλ φορ. Είναι καιρός για περισυλλογή και ανασύνταξη.

Μέσα σ΄ όλη αυτή την ελληνική κρίση και τη μιζέρια, το μπάσκετ είναι το μόνο που εξακολουθεί με αξιοθαύμαστη συνέπεια να διαφημίζει τη χώρα και ν’  αποσπά τον θαυμασμό των Ευρωπαίων.

Για το αν θα αποδειχθεί σωστή ή λάθος η απόφαση του Παναθηναϊκού να διακόψει μήνα Μάρτιο τη συνεργασία με τον Αργύρη Πεδουλάκη κι ενώ η ομάδα βρίσκεται  μέσα στους στόχους της,  θα το ξέρουμε στο τέλος της χρονιάς.

Επιτέλους και μία φορά που μετά από ντέρμπι «αιωνίων» μιλάμε μόνο για μπάσκετ και το αγωνιστικό μέρος δεν περνάει σε δεύτερη μοίρα. Δεν το  «καπέλωσαν»  τα επεισόδια, οι κροτίδες, τα λέιζερ, οι εμπρηστικές ανακοινώσεις και δηλώσεις για τη διαιτησία, για την  ΚΕΔ για τον ..Βασιλακόπουλο, για το ..ντοπινγκ.

Κόντρα στη λογική και στις πιθανότητες, που έδιναν στον Παναθηναϊκό τον τίτλο του αδιαφιλονίκητου φαβορί στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας, πάλι καλά που άντεξε για ένα ημίχρονο.

Η Κρήτη φιλοξενεί αύριο (Κυριακή 9/2) τον 39ο τελικό του κυπέλλου Ελλάδας, ύστερα από εννιά χρόνια και με τους ίδιους αντιπάλους. Τον Παναθηναϊκό και τον Άρη, αλλά με τη διαφορά ότι τώρα

Η Ελλάδα πήρε τη συμμετοχή της στο Μουντομπάσκετ, έγινε και η κλήρωση (που πέρασε στα ψιλά σήμερα στα πρωτοσέλιδα γιατί προφανώς δεν είναι τοσο πιασιάρικη όσο το σκηνικό που στήθηκε με την wild card) και το ερώτημα, μετά τα όσα έγιναν, είναι: Άραγε σε μία επιτυχία της Εθνικής ομάδας το καλοκαίρι στην Ισπανία, όλοι αυτοί οι όψιμοι ηθικολόγοι θα πανηγυρίζουν τότε ή θα λυπούνται θεωρώντας ανήθικη τη διάκριση;

Όσο κι αν ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν ήθελε να μιλήσει εξ ονόματος του Βασίλη Σπανούλη για το αν η εκπληκτική του απόδοση οφειλόταν σ’ ένα επιπλέον κίνητρο (Ομπράντοβιτ), αυτό δεν αναιρεί την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Ας είναι καλά ο Παύλος και ο Θανάσης Γιαννακόπουλος που τόσα χρόνια περιέβαλαν με απόλυτη ασυλία και θωράκιζαν το μύθο του Ομπράντοβιτς. Γιατί στην Τουρκία το παραμύθι με τις …ελληνικές δικαιολογίες περί «τεχνητής κρίσης» και «ξέρει τι κάνει ο Ζότς», δεν περνάει…