O Μάικ Τζέιμς δεν κρύφτηκε πίσω από το δάχτυλό του και μιλώντας στο «BasketNews» είπε μεταξύ άλλων ότι δεν παίζει και πώς ακόμα ψάχνει να βρει τα πατήματά του μετά την επιστροφή του στον Παναθηναϊκό.

Μπορεί να κλέβει την παράσταση το ντέρμπι στο ΣΕΦ, αλλά μία μέρα νωρίτερα (24/1, 17:30) οι «αιώνιοι» θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους και στις γυναίκες.

Ο Μίροσλαβ Ραντούλιτσα έδειξε να θεωρεί... χρυσάφι τη νίκη επί της ΑΕΚ και μιλώντας στο BasketNews λίγο μετά το τέλος του ντέρμπι, εξήγησε το σκεπτικό του.

Μπορεί η ΑΕΚ να παρουσίασε ένα βελτιωμένο πρόσωπο -κυρίως στην άμυνα- και να απείλησε τον Παναθηναϊκό με την πρώτη του ήττα στο φετινό πρωτάθλημα, αλλά για γίνει το κάτι παραπάνω χρειάζεται και τύχη.

Πρωταθλητής ΝΒΑ το 2006. Καλύτερος αμυντικός του πρωταθλήματος 10 χρόνια νωρίτερα. Εννέα φορές συμμετοχή στο All Star Game (1994-98 και 2000-2003). Δύο φορές στην καλύτερη πεντάδα του ΝΒΑ (1998, 2000). Πέντε φορές στη δεύτερη καλύτερη πεντάδα και άλλες δύο στην τρίτη καλύτερη πεντάδα. Για εννέα συναπτά έτη συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη αμυντική πεντάδα (1994-2002). Μέλος της καλύτερης ρούκι πεντάδας το 1991 (σ.σ. έχασε το ρούκι βραβείο της χρονιάς από τον Ντέρικ Κόουλμαν ο οποίος ήταν και το νούμερο 1 του ντραφτ του '90).

Καλύτερος «κλέφτης» το 1996 στο ΝΒΑ, ενώ ηγείται στις περισσότερες στατιστικές κατηγορίες στην ιστορία των Σιάτλ Σόνικς. Πρώτος σκόρερ (18.207 πόντοι), πρώτος στις ασίστ (7.384), πρώτος στα κλεψίματα (2.107), πρώτος σε παιχνίδια (999), πρώτος σε λεπτά συμμετοχής (36.858), πρώτος στα εύστοχα σουτ εντός πεδιάς (7.292). Επιτεύγματα που τον οδήγησαν στην είσοδο του διάσημου Hall Of Fame το 2013! Εκτός από το Σιάτλ όπου αγωνίστηκε για 13 συναπτά έτη (1990-2003) φόρεσε επίσης τις φανέλες των Μιλγουόκι Μπακς (2003-2004), Λος Άντζελες Λέικερς (2003-2004), Μπόστον Σέλτικς (2004-2005) και Μαϊάμι Χιτ (2005-2007).
Με λίγα λόγια... αναφερόμαστε στον θρύλο του ΝΒΑ, Γκάρι Πέιτον!

Ο πάλαι ποτέ σούπερ σταρ του πρωταθλήματος που έμεινε στην ιστορία για τις εντυπωσιακές συνεργασίες του με τον Σον Κεμπ στους Σιάτλ Σούπερσονικς, βρίσκεται στην Ελλάδα για λογαριασμό του ΟΤΕ TV και το τουρνουά 3Χ που διεξάγεται στο Golden Hall και μίλησε στο «ΕΘΝΟΣ» (σ.σ. και αναδημοσιεύουν το SentraGoal και το BasketNews.gr εκτενέστερα) τόσο για τη χρυσή εποχή του ΝΒΑ τη δεκαετία του '90, όσο και για την Ελλάδα και τον Γιάννη Αντετοκούνμπο!

«Ο Τζέισον Κιντ θα εξελίξει τον Γιάννη σε πόιντ γκαρντ!»
«Θεωρώ ότι ο Γιάννης κάνει εξαιρετική δουλειά στους Μιλγουόκι Μπακς. Διαθέτει τρομερά προσόντα και παρά το ύψος του που φτάνει τα 2.10, μπορεί άνετα να παίξει και πόιντ γκαρντ. Φέτος θα έχει προπονητή τον Τζέισον Κιντ με τον οποίο γνωρίζομαι πάρα πολλά χρόνια και πιστεύω ότι μπορεί να τον βοηθήσει. Τον παρακολούθησα στο σάμερ λιγκ και είδα ότι έχει όλα τα φόντα για να εξελιχθεί σε έναν καλό πλέι μέικερ. Μάλιστα ο Τζέισον μου ζήτησε να πάω, και θα πάω στο Μιλγουόκι προκειμένου να δουλέψω λίγες μέρες μαζί του » λέει αρχικά «το γάντι» (σ.σ. παρατσούκλι το οποίο -όπως δήλωσε κατά την ένταξή του στο Hall of Fame τον περασμένο Σεπτέμβριο- του το είχε κολλήσει ένας ξαδερφός του το 1993 επειδή έπαιζε σκληρή άμυνα πάνω στον Κέβιν Τζόνσον των Φοίνιξ Σανς) για να συνεχίσει:

«Βέβαια αν θέλει να πλησιάσει αρκετά στο καλάθι θα πρέπει να βάλει αρκετό βάρος πάνω του. Ακόμα είναι πολύ αδύνατος για να σταθεί απέναντι στα δυνατά τεσσάρια των αντίπαλων ομάδων. Π.χ. Με τέτοιο ύψος μπορεί και τα καταφέρνει ο Κέβιν Ντουράντ, αλλά αυτός έχει δύναμη και εξαιρετικό σουτ. Πάντως ο Γιάννης είναι μεγάλο project για τους Μπακς! Επίσης η Ελλάδα βλέπω να κάνει συνέχεια βήματα προς τα εμπρός. Ολο και περισσότεροι παίκτες αγωνίζονται στο ΝΒΑ ενώ γνωρίζω ότι έχει το υπόβαθρο για να αγωνιστούν και άλλοι παίκτες στο πρωτάθλημα. Παρακολούθησα την εθνική στο παγκόσμιο κύπελλο της Ισπανίας, έπαιξε καλά σε γενικές γραμμές, αλλά δεν τα κατάφερε στο ματς με τη Σερβία. Είμαι σίγουρος ότι και στο μέλλον θα δούμε πολλούς Έλληνες στο ΝΒΑ».

«Ήθελα πολύ ένα δαχτυλίδι με τους Σόνικς»
Στη συνέχεια μας είπε αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα στο επτάλεπτο που είχαμε στη διάθεσή μας: «Στο Σιάτλ πέρασα τα καλύτερα χρόνια της καριέρας μου... Ήταν πολύ απογοητευτικό που δεν κερδίσαμε ένα πρωτάθλημα, αν και φτάσαμε αρκετά κοντά στους τελικούς του '96 απέναντι στους Σικάγο Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν. Το χειρότερο απ' όλα ήταν ότι η ομάδα άρχισε να διαλύεται από ένα σημείο και μετά. Έφευγε ο ένας παίκτης μετά τον άλλον και ήταν εκ των πραγμάτων δύσκολο να διεκδικήσουμε ξανά το δαχτυλίδι. Η αλήθεια είναι ότι ήθελα πολύ να κατακτήσω το πρωτάθλημα με τους Σόνικς αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερα. Ομως χρόνο με το χρόνο, σεζόν με τη σεζόν προσπαθούσα να βελτιωθώ και να γίνομαι καλύτερος παίκτης. Βέβαια έκλεισα την καριέρα μου με ένα δαχτυλίδι στο Μαϊάμι. Ήταν μια εξαιρετική χρονιά όπου είχα πολύ καλούς συμπαίκτες όπως ο Ουέιντ και ο Σακ».

Αν και με τους Χιτ κατέκτησε το μοναδικό πρωτάθλημα στην καριέρα του, το βάζει σε δεύτερη μοίρα. Το γιατί; «Καλύτερη στιγμή της καριέρας μου ήταν η παρουσία μου στους Ολυμπιακούς Αγώνες με την εθνική ομάδα των ΗΠΑ και τα δύο χρυσά μετάλλια που κατάκτησα. Ήταν μεγάλη τιμή να κρεμάσω στο στήθος το χρυσό. Ξέρεις, λίγοι άνθρωποι στον κόσμο μπορούν να το καταφέρουν αυτό και νιώθω ευλογημένος που βρέθηκα σε αυτήν την θέση. Όχι μόνο εκπροσώπησα την πατρίδα μου στην κορυφαία αθλητική διοργάνωση, αλλά στο τέλος βγήκα και νικητής μαζί με τους συμπαίκτες μου».

«Ο ανταγωνισμός με τον Τζόρνταν έφερε το trash talking»
Φυσικά έχει περάσει στην ιστορία το διάσημο «trash talking» με τον Μάικλ Τζόρνταν για το οποίο δεν θα μπορούσαμε να μην υποβάλλουμε και τη σχετική ερώτηση: «Σίγουρα δεν μπορώ να σου πω τι λέγαμε μεταξύ μας γιατί απαγορεύεται. Δεν λέγονται δημόσια (Γέλια). Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι υπήρχε τεράστιος ανταγωνισμός. Τόσο εγώ, όσο και ο Μάικλ ήμασταν πολύ ανταγωνιστικοί στο παρκέ και θέλαμε πάντα να κερδίζουμε. Και όπως καταλαβαίνεις, λέγαμε... διάφορα «γαλλικά» μεταξύ μας. Όμως γι' αυτό με συμπαθούσε και γι' αυτό τον συμπαθούσα. Ήξερε πόσο πολύ ήθελα να τον σταματήσω από τη στιγμή που είχα αναδειχθεί και καλύτερος αμυντικός της χρονιάς τη σεζόν 1995-96 και τον έκανα να προσπαθεί περισσότερο. Κάπως έτσι ξεκίνησε και το trash talking μεταξύ μας. Η αλήθεια είναι ότι είχαμε ανταλλάξει πολλά λόγια σ' εκείνους τους τελικούς!! (Γέλια)».

Αν και μέσα στο παρκέ ήταν ο μεγάλος του αντίπαλος, δεν διστάζει να παραδεχτεί ότι ήταν ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών: «Έχει καταφέρει πολλά πράγματα στο μπάσκετ, ήταν πολύ ανταγωνιστικός και θεωρώ ότι ο Μάικλ Τζόρνταν ήταν ο καλύτερος ever. Βέβαια θα μπορούσα να αναφέρω και άλλα ονόματα όπως ο Ουίλτ Τσάμπερλεϊν, ο Μάτζικ Τζόνσον ή ο Μπιλ Ράσελ ο οποίος έχει κατακτήσει και 11 δαχτυλίδια. Όμως ο Μάικλ μπορούσε να σκοράρει με οποιονδήποτε τρόπο, οποιαδήποτε στιγμή. Επιπλέον είχε μέσα του τη φλόγα του νικητή. Αποσύρθηκε αρχικά απο την ενεργό δράση, όμως επέστρεψε επειδή ήθελε να κατακτήσει και άλλα πρωταθλήματα. Αγαπούσε αυτό που έκανε. Αγαπούσε το μπάσκετ. Και δεν δίστασε να κάνει και δεύτερο comeback. Και για μένα, αυτή η αγάπη για το άθλημα παίζει σημαντικό ρόλο».

 «Με τον Σον Κεμπ είχαμε την καλύτερη lob team ever»
Όσο για τις δικές του συνεργασίες με τον Σον Κεμπ; «Εκείνη την εποχή υπήρχαν δύο διαφορετικά δίδυμα. Εγώ και ο Σον (σ.σ. Κεμπ) όπου προσφέραμε πολύ θέαμα! Του ύψωνα συνέχεια τη μπάλα και εκείνος την κάρφωνε. Το άλλο ήταν ο Τζον Στόκτον και ο Καρλ Μαλόουν, οι οποίοι είχαν κάνει επιστήμη το pick 'n roll! Δεν μπορούσες να τους σταματήσεις. Με τίποτα. Πάντα ο Τζον (σ.σ. Στόκτον) ήξερε που θα του πασάρει τη μπάλα. Ήταν ένας ευφυέστατος παίκτης. Εκπληκτικός. Σου έδινε να καταλάβεις ότι δεν χρειάζονται τα αθλητικά προσόντα για να γίνεις πρωταγωνιστής στο ΝΒΑ. Αντίθετα, εγώ και ο Σον δεν ήμασταν τόσο πολύ του pick 'n roll. Όπως σου είπα αναλωνόμασταν στα alley oop! Είχαμε την καλύτερη lob team ever!»

Ο Πέιτον ήταν και ένας από τους καθ' ύλην αρμόδιους για να απαντήσει στο ερώτημα «Τζόρνταν, Λεμπρόν ή Κόμπι». Παρόλα αυτά «δεν μου αρέσει να συγκρίνω παίκτες και δεν μπορώ να τον συγκρίνω κάποιον με κάποιον άλλον. Το ίδιο ισχύει και για τον εαυτό μου. Δεν θεωρώ ότι θα υπάρξει άλλος Γκάρι Πέιτον. Ούτε άλλος Μάικλ Τζόρνταν. Ούτε άλλος ΛεΜπρον Τζέιμς. Ούτε άλλος Κόμπι Μπράιαντ. Καθένας είναι διαφορετικός και θα έχει το δικό του όνομα. Γι' αυτό και δεν μου αρέσει η σύγκριση που γίνεται μεταξύ των παικτών. Πάντα θα υπάρχει ένας Μάικλ, ένας Λεμπρόν και ένας Κόμπι!» ενώ εξέφρασε την πεποίθησή του να κάνει εκ νέου το Σιάτλ την εμφάνισή του στο πρωτάθλημα:

 «Η Team USA έχει λαμπρό μέλλον μπροστά της»
«Το ιδανικό θα ήταν να επιστρέψει το Σιάτλ στο ΝΒΑ. Είναι κάτι που θα ήθελα πολύ να δω. Εχουμε εξαιρετικές ομάδες σε όλα τα σπορ και θα ήταν ευχής έργο να κάνουμε το μεγάλο comeback και στο ΝΒΑ. Μακάρι να τα καταφέρουμε» ενώ όπως είπε «εγώ θα είμαι πάντα με τους Σόνικς. Μπορεί να προέρχομαι από το Οκλαντ, αλλά δεν υποστηρίζω τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς. Πλέον βλέπω το μπάσκετ με διαφορετικό μάτι. Και το μπάσκετ δεν είναι ίδιο όπως την εποχή που έπαιζα εγώ τη δεκαετία του '90. Πλέον δεν παίζουν άμυνα και αυτό είναι κάτι που δεν μου αρέσει. Απλά παρακολουθώ όσα παιχνίδια μπορώ στη διάρκεια της σεζόν, χωρίς να έχω ιδιαίτερη προτίμηση».

Last but not least, η Team USA που κατέκτησε πρόσφατα το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας: «Η Εθνική των ΗΠΑ πραγματικά με εντυπωσίασε. Υπάρχει τεράστιο ταλέντο, ενώ όλοι οι παίκτες έπαιξαν σύμφωνα με τις δυνατότητές τους. Το μέλλον είναι μπροστά τους και μπορούν να συνεχίσουν να μας κάνουν περήφανους. Χάρηκα πάρα πολύ με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου και με το μπάσκετ το οποίο παίξαμε. Ήταν από τις καλύτερες ομάδες που έχουν πάρει μέρος σε κάποια διεθνή διοργάνωση», ενώ σε ερώτηση για το αν μπορεί να συγκριθεί με κάποια από τις προηγούμενες εθνικές, δεν θέλησε να πάρει σαφή θέση: «Το 1992 υπήρχε μια ομάδα με πραγματικούς θρύλους του μπάσκετ. Στη συνέχεια είδαμε και άλλες καλές ομάδες όπως το 1994 ή το 1996 αλλά δεν θα ήθελα να μπω σε διαδικασία σύγκρισης. Καθεμιά είχε και κάτι να δείξει».

 To TOP 10 του Γκάρι Πέιτον

Η αφορμή της συνέντευξης του Φώτη Κατσικάρη στον Super Fm 104,3 ήταν οι τελικοί των πλέι οφ, όμως, ο Ελληνας προπονητής δεν αρνήθηκε να επιβεβαιώσει και τις προχωρημένες επαφές του με την ΕΟΚ για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της Εθνικής ομάδας.

Το όνομα του Κέβιν Αρώνης (ή Αρόνις αν προτιμάτε) μάλλον δεν θα το έχετε ακουστά. Για την ακρίβεια ούτε και αυτά των Κώστα Κουφού, Νικ Καλάθη και Μάικ Μπράμου ήταν γνωστά στο ευρύ κοινό της Ελλάδας πριν εκτοξεύσουν την καριέρα τους σε ΝΒΑ και Ευρώπη. Αυτό είναι και το όνειρο με το οποίο κοιμάται και ξυπνάει ο 22χρονος γκαρντ του κολεγίου Νιου Μέξικο.

Στην... πατρίδα του μπάσκετ, τις ΗΠΑ, αποφάσισε να "θεμελιώσει" την καριέρα του ο Πάρης Μαραγκός. Ο νεαρός διεθνής φόργουορντ, άφησε την Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό για; το πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσινγκτον, στο οποίο ολοκλήρωσε τη δεύτερη χρονιά του.

Με μια... χορταστική συνέντευξη του Δημήτρη Διαμαντίδη, έκλεισε το 2013 για την μπασκετική εκμπομπή Jump shoot στο Art Τv. Ο ηγέτης του Παναθηναϊκού σε μια από τις σπάνιες φορές που έλυσε τη σιωπή του, μίλησε για πολλά και όχι μόνο τωρινά.

Το next big thing του γυναικείου μπάσκετ στην Ελλάδα, πιθανότατα στην Ευρώπη και γιατί όχι και στις ΗΠΑ, λέγεται Αρτεμις Σπανού. Η νεαρή διεθνής εκπλήσσει τους πάντες στο κολλέγιο Robert Morris και ετοιμάζεται για το μέλλον.