Όταν απεργήσουν οι φίλαθλοι…

Οι άδειες θέσεις στο ΟΑΚΑ για πρώτη φορά σε ντέρμπι των «αιωνίων», ο ελάχιστος κόσμος στους αγώνες με τον ΠΑΟΚ, δημιούργησαν μία έντονη δυσφορία στον Παναθηναϊκό. Εκλήφθηκε ως γύρισμα της πλάτης στην ομάδα που πασχίζει να διατηρήσει τα κεκτημένα στον ελληνικό χώρο.

Τίποτα όμως δεν είναι δεδομένο και το αισθητήριο του κόσμου κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Το θέμα αυτό πρέπει να απασχολήσει και να προβληματίσει πρωτίστως τις διοικήσεις των δύο μεγάλων ομάδων που θέλουν γεμάτες εξέδρες. Να αναρωτηθούν γιατί τα «μπλε καθίσματα» που έλεγε κάποτε και ο Ιωαννίδης, είναι άδεια. Γιατί αν κάποια στιγμή αποφασίσουν να …απεργήσουν οι πραγματικοί φίλαθλοι σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το θέαμα που παρακολουθούν, για τα όσα γίνονται κάθε φορά πριν από κάθε ντέρμπι και πυροδοτούν το κλίμα, τότε ενδεχομένως να συνειδητοποιήσουν ότι όλα αυτά έχουν κουράσει και οδηγούν στην απομάκρυνση των φιλάθλων.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ο ΕΣΑΚΕ, που κόπτεται για την προβολή του προϊόντος, ορίζει να ξεκινήσει ο πρώτος αγώνας των πλέι οφ στις 10 το βράδυ, επειδή είναι όμηρος της τηλεόρασης, χωρίς να λαμβάνει υπόψη ότι είναι και η επόμενη μέρα εργάσιμη. Ε, δεν είναι και ό, τι καλύτερο να φτάνεις σπίτι σου μετά τα μεσάνυχτα, πέρα από το οικονομικό κόστος για κάποιον που θα πάει με το παιδί του στο γήπεδο. Και δεν είναι ένας αγώνας. Είναι υπερβολική η απαίτηση να υπάρχει προσέλευση σε μία σειρά αγώνων. Υπολογίστε πόσο κοστίζει αυτή η θυσία.
Ποιο είναι το κίνητρο, πέρα από τους οργανωμένους που θέλουν να βγάλουν τα απωθημένα τους βρίζοντας τους αντιπάλους παίκτες και τις μανάδες τους, για να κάνει κάποιος αυτή τη θυσία και να φύγει ικανοποιημένος από το γήπεδο, τόσο από το θέαμα, όσο και από την ατμόσφαιρα.
Όταν δεν υπάρχει σεβασμός απέναντι σε κορυφαίους παίκτες της Ευρώπης και πρωταγωνιστές γίνονται οι Πηλοϊδηδες, Τανατζήδες, Φούφηδες, Ζαβλανοί, Κορομηλάδες, ή ποιος αποχώρησε από την κλήρωση διαιτητών (αλήθεια γιατί δεν απαιτούν να παρευρίσκονται και στους ορισμούς της ευρωλίγκας;), μην σας κάνει εντύπωση γιατί ατονεί το ενδιαφέρον των φιλάθλων. Τα ίδια και τα ίδια κάθε φορά. Νισάφι πια. Και μάλιστα όταν υπάρχουν πρόσφατες συγκρίσεις και παραλληλισμοί, όπως με την ατμόσφαιρα στον ποδοσφαιρικό αγώνα Μπαρτσελόνα – Ατλέτικο ή τη γιορτή στο φάιναλ φορ του Μιλάνο, τότε μόνο θλίψη προκαλείται και αποστροφή.
Ο κόσμος έχει απαιτήσεις από τις δύο μεγάλες ομάδες της Ευρώπης και από πέρυσι παρακολουθεί αγών ες χαμηλού ποιοτικού επιπέδου. Ειδικά το χθεσινό θέαμα, μόνο διαφήμιση για το άθλημα δεν ήταν και ούτε τηλεοπτικά δεν αντεχόταν. Τώρα δεν υπάρχει και η δικαιολογία των προηγούμενων ετών με την «κούραση» και το «άδειασμα» από τη συμμετοχής στο φάιναλ φορ
Οι διοικήσεις των «αιωνίων» ας σταματήσουν να αναλώνονται σε επικοινωνιακά παιχνίδια που δεν αγγίζουν τους πραγματικούς φιλάθλους και κάποια στιγμή πρέπει να ξεκαθαρίσουν ποια πελατεία θέλουν. Γιατί οι φίλοι του αθλήματος, αυτοί που θέλουν να παρακολουθούν τα αστέρια του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού, αποτελούν και την πλειοψηφία.