Όταν ο Γιαννάκης πήρε το... τζάμπολ της προπονητικής

26543231

Σαν σήμερα πριν από 27 χρόνια (30/9/1996), άρχιζε ανεπίσημα, ο νέος κύκλος στην τεράστια καριέρα του Παναγιώτη Γιαννάκη με την Εθνική ομάδα.

Πρώτη παρουσία στον πάγκο της «επίσημης αγαπημένης» στο Τελ Αβιβ στον εναρκτήριο αγώνα του β΄ γύρου της προκριματικής φάσης του Ευρωμπάσκετ ’97 στην Ισπανία. Με υπηρεσιακό προπονητή (είχε αποχωρήσει ο Μάκης Δενδρινός)τον έμπειρο Λάκη Τσάβα και βοηθό του τον Νίκο Φιλίππου, ο Παναγιώτης με κοστούμι πλέον στον πάγκο, έμπαινε στο κλίμα από το νέο μετερίζι. Αυτός ο αγώνας, όπως και ο επόμενος μετά από ένα μήνα με τη Λευκορωσία στο Μίνσκ, είχαν ιδιαίτερη βαθμολογική σημασία για την πρόκριση στο Ευρωμπάσκετ, που θα ήταν η πρώτη επίσημη διοργάνωση του «Δράκου». Σφραγίστηκαν με δύο νίκες (86-84, 79-55) και μάλιστα η δεύτερη συνάντηση στο Μινσκ, ήταν μία υποχρέωση που τον ταξίδευε ένα χρόνο πριν, όταν ως παίκτης γνώρισε στο ΟΑΚΑ μία ντροπιαστική ήττα (77-82).

Έτσι έγινε η πρώτη γνωριμία του Παναγιώτη Γιαννάκη με τον πάγκο της Εθνικής ομάδας, για να γίνει το επίσημο ντεμπούτο του, πάλι στο Τελ Αβιβ, σε δύο φιλικούς αγώνες με το Ισραήλ (4 και 5, Ιουνίου του ’97).
Ο πιο πετυχημένος προπονητής της Εθνικής ομάδας με 88 νίκες -38 ήττες σε 126 αγώνες, την καθοδήγησε σε τρία Ευρωμπάσκε, δύο Μουντομπάσκετ και δύο Ολυμπιάδες. Και ο απολογισμός;

  • 1997:  4η Ευρωμπάσκετ
  • 1998 :4η Μουντομπάσκετ
  • 2004: 5η Ολυμπιάδα
  • 2005: 1η Ευρωμπάσκετ
  • 2006:2η Μουντομπάσκετ
  • 2007:4η Ευρωμπάσκετ
  • 2008: 5η Ολυμπιάδα

Κι επειδή η τέταρτη και η πέμπτη θέση εθεωρείτο αποτυχία από τους «ειδήμονες», αντικαταστάθηκε ο Παναγιώτης Γιαννάκης, με αφορμή το ασυμβίβαστο (επειδή ανέλαβε τον Ολυμπιακό).

Από τότε, για να ακριβολογούμε από το 2010, άρχισε η κατιούσα για την Εθνική ομάδα, οι προπονητές άλλαζαν σαν τα πουκάμισα, οι πειραματισμοί δεν είχαν τελειωμό και…το χειρότερο, πέρα από νίκες ήττες και θέσεις: Να εκφυλίζεται ο θεσμός της Εθνικής ομάδας. Αυτή η παρεϊστικη ατμόσφαιρα, που κακά τα ψέματα, ήταν δημιούργημα του Γιώργου Βασιλακόπουλου, του Κώστα Πολίτη και του Παναγιώτη Γιαννάκη. Αυτοί άλλωστε επιχείρησαν και τις δύο μεγάλες ανανεώσεις, με άνοιγμα της δεξαμενής και έμφαση στην παραγωγική διαδικασία.

Με αφορμή τη σημερινή ημέρα που αναφέραμε στην αρχή και το πελάγωμα που επικρατεί στην Εθνική ομάδα, είναι απαράδεκτο να λείπει από το κάδρο της ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Θα επανέλθουμε όμως…