Ο Σπανούλης, ο Κορωναίος, ο Ζοτς και ο Κυρίτσης


Όσο κι αν ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν ήθελε να μιλήσει εξ ονόματος του Βασίλη Σπανούλη για το αν η εκπληκτική του απόδοση οφειλόταν σ’ ένα επιπλέον κίνητρο (Ομπράντοβιτ), αυτό δεν αναιρεί την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Φυσικά και ο ίδιος ο αρχηγός του Ολυμπιακού, θ’ απέφευγε να παραδεχτεί δημόσια κάτι τέτοιο.
Με το καθαρό μυαλό, τον καλώς εννοούμενο εγωισμό που δεν τυφλώνει, ώστε να μετατραπεί σε μπούμεραγκ, αθλητές της κλάσης του Σπανούλη ξέρουν να αναζητούν το έξτρα κίνητρο.
Θα συμφωνήσω με την άποφη του Σπύρου Καβαλιεράτου στο «superbasket», που υποστηρίζει ότι  «ο Σπανούλης νίκησε τον Ομπράντοβιτς και όχι τη Φενέρ». Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό αυτό, έως και ακραίο, αλλά έχει δόση πραγματικότητας.
Ήταν το έξτρα κίνητρο για την μεγαλειώδη εμφάνιση του Σπανούλη, πέρα από την πρωταρχική επιθυμία να ξεκινήσει ο Ολυμπιακός την πιο δύσκολη πρεμιέρα του «Τοπ-16» και μετά από δύο συνεχόμενες ήττες στις εγχώριες διοργανώσεις, με μία νίκη που θα είχε βαθμολογική σημασία και συγχρόνως θα του άλλαζε άρδην την ψυχολογία.
Η παρουσία του Ομπράντοβιτς, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο τον αντιμετώπισε ο Σέρβος, «τσίγγλισαν» περισσότερο τον εγωισμό του και μετέφερε στους συμπαίκτες του την άμετρη αυτοπεποίθησή του.
Αυτό το χθεσινό «τετ-α-τετ» μου έφερε στο μυαλό ένα παρόμοιο περιστατικό, μ’ έναν άλλο παίκτης της ίδιας κοπής με τον Σπανοιύλη.
Ήταν 4 Ιανουαρίου του 1986. Σαν σήμερα δηλαδή, που ο Τάκης Κορωναίος έπαιζε με τη φανέλα του ΠΑΟΚ στο Αλεξάνδρειο, για πρώτη φορά εναντίον του Παναθηναϊκού.  Ο αρχηγός των «πρασίνων» είχε μεταπηδήσει στον «Δικέφαλο» ένα χρόνο μετά από την μετακίνηση του Στιβ Γιατζόγλου και την μετοίκηση του Παναγιώτη Φασούλα στη Θεσσαλονίκη και το «Νορθ Καρολάινα Στέιτ». Προπονητής του Παναθηναϊκού ήταν ο Μιχάλης Κυρίτσης, με τον οποίο ο Τάκης Κορωναίος είχε κατακτήσει το τελευταίο πρωτάθλημα το 1984 στο μπαράζ εναντίον του Άρη στην Κέρκυρα. Τον ήξερε πολύ καλά, τον σεβόταν και πίστευε ότι αν τον «σημάδευε», θα μπορούσε να νικήσει τον ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη.
Στόχος του πανούργου Μιχάλη Κυρίτση ήταν να χαλάσει το μυαλό του Κορωναίου και ανέθεσε την επιτήρησή του στον Γιώργο Σκροπολίθα. Αυτό αποδείχθηκε ότι ήταν το μεγάλο λάθος του, γιατί όπως παραδέχθηκε την επόμενη μέρα ο έμπειρος παίκτης στο «Έθνος», η κίνηση αυτή τον απογείωσε.
«Τόσο κακός παίκτης είμαι για να μη βάλει τον Βίδα ή τον Ιωάννου πάνω μου;», αναρωτιόταν. Την κίνηση αυτή τη θεώρησε κατά κάποιο τρόπο μειωτική και το αποτέλεσμα ήταν να κερδίσει μόνος του τον Παναθηναϊκό (81-78) με 24 πόντους (1 τρ.) και να παρασύρει στο ρυθμό του και τον άλλο γκαρντ της ομάδας, τον Νίκο Σταυρόπουλο (21 π, 1 τρ.). Πέτυχαν τους μισούς πόιντους του ΠΑΟΚ. Κάτι σαν Σπανούλης – Περπέρογλου χθες στο ΣΕΦ.
Από τη στιγμή που ο Ομπράντοβιτς αποφάσισε να αντιμετωπίσει τον Σπανούλη με τον Μακαλεμπ και για λίγο με τον «μικρό» Σιπάχι, άλλο που δεν ήθελε ο αρχηγός του Ολυμπιακού για να βρει ρυθμό και να «σκοτώσει» την έμπνευση του Ζοτς.
Συμπέρασμα: Κανένας δεν μπορεί να υποτιμήσει και να παίξει με τον εγωισμό παικτών που είναι γεννημένοι ηγέτες.
ΥΓ. Αν στη θέση του Ομπράντοβιτς ήταν οποιοσδήποτε άλλος προπονητής χθες, θα είχε ακούσει τα χίλια μύρια για το στήσιμο και κυρίως την άμυνα της Φενέρ. Αντιθέτως, τώρα η ανάλυση περιορίζεται στους παίκτες που διαθέτει η πανάκριβη Τούρκικη ομάδα.