Ναι, θα τον ξεπεράσει, αλλά ποτέ δεν θα τον ...φτάσει


Καλώς ή κακώς, σε εμάς τους (σχεδόν) 40άρηδες που μεγαλώσαμε με Μάτζικ Τζόνσον, Τζούλιους Έρβινγκ, Λάρι Μπερντ και Μάικλ Τζόρνταν είναι δύσκολο να παραδεχτούμε ότι υπάρχουν (ή ότι θα υπάρξουν) καλύτεροι παίκτες από αυτούς.

Ενδεχομένως και οι παλαιότεροι που είχαν την τύχη να δουν και να ζήσουν την era των Ουιλτ Τσάμπερλεϊν, Μπιλ Ράσελ, Τζορτζ Γκέρβιν, Οσκαρ Ρόμπερτσον (και φυσικά όλων των υπολοίπων «ιερών τεράτων» εκείνης της εποχής), ίσως να (τους) είναι δύσκολο να κάνουν κάτι αντίστοιχο... Γι' αυτό και η κρίση είναι καθαρά υποκειμενική!

Αφορμή για να γραφτεί αυτό το σχόλιο αποτέλεσε το 20ο τριπλ νταμπλ του Κόμπι Μπράιαντ, ο οποίος στο ματς με το Τορόντο είχε 30 πόντους, 11 ριμπάουντ και 12 ασίστ. Αν και το βάρος έπεσε στις 12 τελικές πάσες αφού έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που έχει +30.000 πόντους και +6.000 ασίστ (6.003 για την ακρίβεια ύστερα από εκείνο το παιχνίδι), θα σταθώ περισσότερο στους πόντους.

Ο σούπερ σταρ των Λος Άντζελες Λέικερς μετράει (τουλάχιστον μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές) 32.153 πόντους και χρειάζεται άλλους 140 για να ξεπεράσει τον Μάικλ Τζόρνταν (32.292π.) στην 3η θέση των καλύτερων σκόρερ όλων των εποχών. Φυσικά μόνο... αμελητέα δεν είναι η επίδοσή του, αλλά ακόμα και σήμερα διαφορετικό «βάρος» έχει το όνομα «Τζόρνταν» και διαφορετικό το «Μπράιαντ». Μπορεί να έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση εδώ και 11 χρόνια, αλλά ακόμα μνημονεύεται (και θα μνημονεύεται για πολλές δεκαετίες ακόμα) για τα κατορθώματά του.

Βέβαια σε 10 με 15 μέρες το πολύ, ο Μπράιαντ θα βρεθεί στην 3η θέση του πίνακα των σκόρερ, αλλά αν το αναλύσουμε θα δούμε ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν τελείως διαφορετικά αν ο Τζόρνταν μετρούσε στην καριέρα του τις ίδιες χρονιές με τον Μπράιαντ. Αφενός ο μέσος όρος του Κόμπι ανέρχεται στους 25,5 πόντους διανύοντας φέτος την 19η χρονιά του στο ΝΒΑ, ενώ ο Τζόρνταν είχε 30,1 πόντους κατά μ.ο. με 15 σεζόν στο πρωτάθλημα! Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες τραυματισμών και απουσιών, αφού και ο Τζόρνταν είχε χάσει πολλά ματς (σ.σ. τη σεζόν 1985-96 έπαιξε σε 18 παιχνίδια, ενώ στο... πρώτο του comeback το 1995 σε άλλα 17 ματς. Δηλαδή μισή σεζόν στο σύνολο!), αλλά και ο Κόμπι πέρυσι.

Υπό Κ.Σ. (σ.σ. κανονικές συνθήκες) με πρόχειρους (αν όχι... μπακαλίστικους) υπολογισμούς, ο Τζόρνταν θα μπορούσε να απειλήσει και τον Καρλ Μαλόουν στην 2η θέση του πίνακα των σκόρερ αν και εφόσον μετρούσε τις ίδιες χρονιές με τον Μπράιαντ. Για παράδειγμα στην καλύτερη (μπασκετικά) ηλικία του είχε αποφασίσει να αποσυρθεί από την ενεργό δράση (τη σεζόν 1993-94 όταν ήταν 30 χρονών!), μια χρονιά στην οποία ο Κόμπι (σ.σ. όταν ήταν 30 ετών) μέτρησε 26,8 πόντους (2.201π.) σε 82 ματς της κανονικής περιόδου. Και πάλι. Αυτά είναι μόνο αριθμοί... Στην τελική ήταν ολοφάνερο (και εμείς θα σας το υπενθυμίσουμε στο βίντεο που ακολουθεί) ότι ο Κόμπι Μπράιαντ ήθελε -πρωτίστως- να μοιάσει στον «Air» και στη συνέχεια να τον ξεπεράσει. Παικτάρα. Αναμφισβήτητα. Κάνει πλακίτσα στο ΝΒΑ εδώ και 19 χρόνια, αλλά μετά το τέλος της καριέρας του και αφού γίνει (που θα γίνει φυσικά) μέλος του Hall Of Fame, δεν πρόκειται να βρεθεί πάνω από τον -κατά γενική ομολογία- καλύτερο μπασκετμπολίστα όλων των εποχών.

Εν κατακλείδι. Κάθε φορά που παρουσιάζεται κάποιος ταλαντούχος μπασκετμπολίστας, ο οποίος εξελίσσεται σε all star παίκτη στη συνέχεια της καριέρας του, το ερώτημα που υπάρχει είναι ένα: «Είναι ο επόμενος Τζόρνταν; Θα είναι ο καλύτερος στην ιστορία του ΝΒΑ;» Το ίδιο συνέβη με τον Κόμπι Μπράιαντ, το ίδιο με τον Λεμπρον Τζέιμς, το ίδιο (αλλά σε λιγότερο βαθμό) με τον Άλεν Άιβερσον, το ίδιο συμβαίνει με τον Κέβιν Ντουράντ κ.ο.κ. Ναι, ο Μπράιαντ είναι ό,τι πιο κοντινό στον νυν ιδιοκτήτη των Σάρλοτ Χόρνετς (τουλάχιστον όσον αφορά το στυλ παιχνιδιού και τις κινήσεις μέσα στο παιχνίδι) αλλά θεωρώ δύσκολο (αν όχι απίθανο) να γίνει εκείνος το μέτρο σύγκρισης στο μέλλον. Όμως κακά τα ψέμματα.

Το μέτρο σύγκρισης θα είναι για πάντα ο Μάικλ Τζόρνταν!

 Όταν ο Κόμπι... μιμείται τον Τζόρνταν