Ο... Μπατίστ του Ολυμπιακού!

Στις 22 Ιουλίου 2011 ο Ολυμπιακός ανακοίνωνε την απόκτηση του Κάιλ Χάινς. Ενός φόργουορντ-σέντερ με ύψος στο 1.98μ. ο οποίος προέρχονταν από μια εξαιρετική σεζόν στο γερμανικό πρωτάθλημα με τη φανέλα της Μπάμπεργκ. Τα (κακόβουλα) σχόλια που ακούστηκαν εκείνη την περίοδο για τη συγκεκριμένη επιλογή (ελέω και... λιτότητας) δεν ήταν και λίγα: «Μα καλά, σέντερ που δεν φτάνει τα δύο μέτρα;» ήταν η απορία που υπήρχε στα χείλη των περισσότερων οπαδών του Ολυμπιακού. 

 

Ο ίδιος φρόντισε να διαψεύσει τους πάντες και να αποδείξει ότι δεν αρκεί μόνο το ύψος για να μπορέσει κάποιος να παίξει στη θέση του σέντερ. Και ιδού τα αποτελέσματα! Μέσα σε 16 μήνες από τότε που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα έφτασε στο σημείο να είναι ένα από τα υπερπολύτιμα «εργαλεία» των «ερυθρολεύκων» και να διαψεύσει ακόμα και τον πιο δύσπιστο φίλο της ομάδας.

Άλλωστε ο Χάινς δεν παίζει με το ύψος του, αλλά με την καρδιά και την ψυχή του. Είναι ο παίκτης που θα βάλει το χέρι του στη φωτιά για την ομάδα, εκείνος που θα διεκδικήσει και την πιο... χαμένη μπάλα (ακόμα και όταν το ματς θα έχει κριθεί), αυτός που θα βάλει το «εγώ» κάτω από το σύνολο. Είναι ο παίκτης που κάθε προπονητής λατρεύει να έχει. Θα κάνει πάντα αυτό που θα του πουν. Χωρίς να εκβιάσει προσπάθειες, και χωρίς να νοιάζεται για τους αριθμούς. Αν χρειαστεί θα τρέξει όλο το γήπεδο για να φιλοδωρήσει τον αντίπαλο με μια τάπα και στη συνέχεια θα είναι ο πρώτος που θα τρέξει στον αιφνιδιασμό. Πραγματικό υπόδειγμα αθλητή και ανθρώπου.

Μετά την εξαιρετική του σεζόν που είχε ως αποτέλεσμα την επιστροφή του Ολυμπιακού στην κορυφής της Ελλάδας και της Ευρώπης, η διοίκηση της ομάδας του ανανέωσε δίχως δεύτερη σκέψη, το συμβόλαιό του. Και πολύ καλά έκανε. Είναι ένα από τα βασικά γρανάζια της καλοκουρδισμένης μηχανής του Ολυμπιακού, που στα τελευταία ματς φαίνεται πως πήρε για τα... καλά μπροστά. Απέναντι στην Κάχα Λαμποράλ, ο... Μπάρκλεϊ των φτωχών -όπως τον αποκαλούν μερικοί- ήταν συγκλονιστικός.

Εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τις ασίστ των συμπαικτών του (και δη αυτές του Σπανούλη), έδωσε ενέργεια στην άμυνα, ενώ όποτε χρειάστηκε κάλυπτε και τους υπόλοιπους συμπαίκτες του. Τι άλλο να δείξει για να μείνει εφ' όρου... καριέρας στο λιμάνι; Λίγο-πολύ η περίπτωσή του θυμίζει αυτή του Μάικ Μπατίστ. Μπορεί να μην αγωνίστηκε στο ΝΒΑ όπως ο 35χρονος (πια) σέντερ της Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ, αλλά ούτε όταν ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού ήταν... ευρέως γνωστός.

Έχοντας παίξει σε Ιταλία (Μπιέλα) και Βέλγιο (Σαρλερουά), κανείς δεν περίμενε ότι ο 26χρονος (τότε) Μπατίστ θα στέριωνε στην Ελλάδα για λογαριασμό των «πρασίνων». Μέχρι που έφτασε στο σημείο να περάσει τα καλύτερα μπασκετικά του χρόνια φορώντας τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Γιατί να μην συμβεί το ίδιο και με τον Χάινς; Ήρθε στη χώρα μας στα 25 του χρόνια, (σχεδόν) άγνωστος, αλλά χρήσιμος όσο λίγοι!

Λέτε να βρήκε ο Ολυμπιακός τον... δικό του Μπατίστ;