- Γιώργος Κούβαρης
- Posted
Τι Τζέι Μπρέι: Ένα... πολυεργαλείο για την περιφέρεια του Παναθηναϊκού
Ο Γιώργος Κούβαρης γράφει για την απόκτηση του Τι Τζέι Μπρέι από τον Παναθηναϊκό, στέκεται στην προοπτική να μείνει στο ΟΑΚΑ έως το 2023 ενώ εξηγεί ότι δεν είναι ο παίκτης που θα κάνει τη (μεγάλη) διαφορά, αλλά εκείνος που θα μπει σίγουρα στα... παπούτσια του προπονητή του.
Μερικές φορές κάποια πράγματα είναι... γραφτό να γίνουν.
Διάβαζα χθες ένα tweet του Ισραηλινού δημοσιογράφου Ρόι Κοέν, ο οποίος ανέφερε ότι ο Όντεντ Κάτας ήθελε το 2014 στην Χάποελ Ιερουσαλήμ τους... Άαρον Ουάιτ και Τι Τζέι Μπρέι. Τον έναν τον βρήκε στο ΟΑΚΑ. Για τον άλλο, εισηγήθηκε την απόκτησή του. Ποτέ δεν είναι αργά. Έστω και επτά χρόνια μετά.
Ο Αμερικανός γκαρντ αποτελεί, λοιπόν, τον εκλεκτό του προπονητή του Παναθηναϊκού, ο οποίος αρχίζει σιγά-σιγά να βάζεις τις δικές του πινελιές στους «πράσινους». Πινελιές οι οποίες σηματοδοτούν ένα μακροχρόνιο πλάνο και όχι λύσεις ανάγκης της τελευταίας στιγμής. Είναι χαρακτη
ριστικό ότι το συμβόλαιο του Μπρέι έχει διάρκεια έως το καλοκαίρι του 2022, με την ομάδα να έχει την οψιόν ώστε να προβεί σε περαιτέρω επέκταση έως και το 2023.
Τώρα το αν ταιριάζει ή όχι στην ομάδα, αν πετύχει ή όχι, αν αποδειχθεί «λίρα εκατό» ή αν ισχύσει το «ό,τι πληρώσεις θα πάρεις» θα φανεί μέσα στο παρκέ. Προς το παρόν κρατάμε το γεγονός ότι είναι παίκτης που επέλεξε ο προπονητής και ο οποίος έχει το κίνητρο για το «step up» στην καριέρα του, θέλοντας παράλληλα να αποδείξει και το λάθος του Τρινκέρι να μην τον εμπιστευθεί στην Μπάγερν Μονάχου.
Βέβαια κάθε προπονητής έχει το δικό του πλάνο στο μυαλό και αντιστοίχως επιλέγει παίκτες οι οποίοι μπορούν να «κουμπώσουν» στη φιλοσοφία του και σε όλα όσα σχεδιάζει. Όπως φαίνεται ο Τι Τζέι Μπρέι αποτελεί εκείνον που ταιριάζει στον Κάτας. Ένας παίκτης που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως «καθαρό δυάρι» ή «καθαρός άσος» αλλά ένας παίκτης που μπορεί να «υπηρετήσει» και τις δύο θέσεις έχοντας τα αρνητικά και τα θετικά στοιχεία ως... «εναμισάρι».
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΜΠΡΕΪ
Ο Μπρέι στη Σαραγόσα αγωνιζόταν ως πλέι μέικερ. Και σίγουρα η πρώτη σκέψη του Όντεντ Κάτας τον φέρνει περισσότερο στην θέση του «άσου» και λιγότερο σε αυτήν του σούτινγκ γκαρντ.
Ο Αμερικανός γκαρντ μπορεί να φέρει φέτος και έως το τέλος της σεζόν, ηρεμία και «καθαρό» μυαλό στην επίθεση της ομάδας. Κάτι που δεν φαίνεται να υπάρχει μετά την ανανέωση του συμβολαίου του Σέλβιν Μακ. Το εύκολο λάθος έχει γίνει... δεύτερη φύση στους «πράσινους», με τον Μπρέι να μην κάνει ποτέ το «κάτι παραπάνω» αλλά να (προσπαθεί να) είναι συνεπέστατος στα συγκεκριμένα πράγματα που του ζητάει ο προπονητής του.
Κοινώς δεν είναι ο παίκτης που... πίνει θάλασσα με αποτέλεσμα να κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο, αλλά είναι πολύ έξυπνος, συγκροτημένος, «διαβάζει» καλά το παιχνίδι και προνοεί για την επόμενη κίνησή του.
Βέβαια δεν αποκτήθηκε για να κάνει την διαφορά. Ο Μπρέι αποκτήθηκε από τον Παναθηναϊκό αφενός για να έρχεται από τον πάγκο και όχι να αποτελεί τον πρώτο point guard της ομάδας και αφετέρου για να βοηθήσει στην οργάνωση. Μπορεί να μην ο κλασσικός pick n roll πλέι μέικερ, αλλά είναι ένα στοιχείο που προσπαθεί να βάλει στο παιχνίδι του. Πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που η αθλητικότητα και το «1on1» παιχνίδι δεν αποτελεί μέρος του ρεπερτορίου του.
Αντίθετα είναι ένας παίκτης που σουτάρει με καλά ποσοστά από μέση και μακρινή απόσταση και ο οποίος μπορεί να εκμεταλλευτεί τις πάσες από έξω προς τα μέσα. Και γι' αυτόν τον λόγο, τουλάχιστον όσον αφορά την επίθεση, μπορεί να λειτουργήσει εξαιρετικά και ως «δυάρι» όντας αποδέκτης της πάσας. Δεν είναι ο παίκτης που θα βγει από τα screen για να σουτάρει (όπως κάνει ο Νέντοβιτς για παράδειγμα) αλλά μπορεί να έχει υψηλά ποσοστά στο σουτ μετά από ντρίπλα έχοντας πάρει ένα καλό σκριν.
Στην άμυνα προσπαθεί να παίξει τον αντίπαλο πάνω στην μπάλα, αλλά επειδή δεν διαθέτει και τα πιο... γρήγορα πλάγια βήματα στον κόσμο προτιμάει να «διαβάζει» τις φάσεις όταν είναι μακριά από την μπάλα για deflection ή για κλέψιμο.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αποτελεί τον... κλασσικό παίκτη του προπονητή, ο οποίος δεν πρόκειται να αποκλείνει ούτε στο ελάχιστο από αυτά που θα του ζητάει ο Κάτας. Και για να τον ήθελε πριν από επτά χρόνια, όλοι και κάτι θα ηξερε και θα είχε δει.
ΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΜΠΡΕΪ
Αν έχει αδυναμίες ο Μπρέι; Φυσικά και έχει. Ειδάλλως θα βρισκόταν... αλλού και ο μισθός του θα ήταν πολύ πιο παχυλός. Ο Αμερικανός γκαρντ μπορεί να αποτελέσει «γρανάζι» μιας ομάδας προκειμένου να λειτουργήσει ορθολογικά, αλλά δεν διαθέτει την στόφα του μόνιμου πρωταγωνιστή και εκείνου που θα ηγηθεί.
Ο Μπρέι ναι μεν μπορεί να πάρει κρίσιμα σουτ, αλλά συνήθως δύσκολα θα τον δούμε να κρατάει την μπάλα όταν «καίει». Από εκεί και πέρα και όσον αφορά την επίθεση, υστερεί πολύ σε αθλητικότητα με αποτέλεσμα να μην παίζει (σχεδόν ποτέ) παιχνίδι «απομόνωσης» από τη στιγμή που δεν έχει την απαραίτητη έκρηξη να «χτυπήσει» τον αντίπαλό του στο «ένα εναντίον ενός».
Αν και είναι καλός οργανωτής με την έννοια ότι ξέρει να ηρεμεί το παιχνίδι της ομάδας του και να «διαβάζει» αυτό των αντιπάλων, η τελική πάσα δεν αποτελεί και το μεγάλο του φόρτε. Μπορεί να την έχει στο μυαλό του, μπορεί να μοιράζει περίπου 3 ασίστ στην καριέρα του, αλλά δεν πρόκειται να κάνει κάτι το πολύ εξεζητημένο. Πάει σε πιο safe επιλογές και σε καμία περίπτωση στις λεγόμενες... πιο παρακινδυνευμένες ασίστ.
Σπάνια θα τον δούμε να ποστάρει αντιπάλους ενώ στην άμυνα παίζει περισσότερο με την δύναμή του και την διορατικότητά του και πολύ λιγότερο με την ταχύτητα. Γι' αυτόν τον λόγο αντιμετωπίζει προβλήματα απέναντι σε πιο αθλητικά και γρήγορα γκαρντ. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι συνεπής στα καθήκοντά του.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ...
Κύριο μέλημα του Παναθηναϊκού όσον αφορά την απόκτηση του Μπρέι, αποτελεί το «νοικοκύρεμα» στην «πράσινη» περιφέρεια. Να υπάρχει ο παίκτης ο οποίος θα μπορεί να «κατεβάσει» τη μπάλα με συνέπεια και ο οποίος θα μπορεί να ταιριάξει με τους περισσότερους δίπλα του. Είτε ως «δυάρι» με τον Σαντ-Ρος στον «άσο», είτε ως «άσος» με τον Νέντοβιτς στο «δύο», είτε ως «άσος» με τον Μακ στο δύο και τούμπαλιν.
Θα έβαζα στην εξίσωση και τον Μάρκους Φόστερ, αλλά θεωρώ δύσκολο να συνεχίσει στον Παναθηναϊκό. Αν και ακόμα δεν έχει παρθεί η οριστική απόφαση για τον παίκτη που θα αποχωρήσει από την ομάδα θεωρώ ότι ο Φόστερ βρίσκεται σε πιο δύσκολη θέση σε σχέση με τον Μακ. Και αυτό διότι ο άλλοτε παίκτης της Τζαζ μπορεί με τη σειρά του να «υπηρετήσει» και τις δύο θέσεις της περιφέρειας.
Η επιλογή του Μπρέι έχει να κάνει και με τον χαρακτήρα του, καθώς όλοι όσοι τον γνωρίζουν κάνουν λόγο για έναν παίκτη ο οποίος όχι μόνο δεν δημιουργεί προβλήματα μέσα στην ομάδα, αλλά αποτελεί και παράδειγμα προς μίμηση. Θα μου πείτε «ο χαρακτήρας παίζει μπάασκετ;» Όχι, αλλά μέσα σε μια ομάδα είναι απαραίτητες οι ισορροπίες, η αποδοχή των ρόλων και τα σωστά «εργαλεία» ώστε να λειτουργεί σωστά και αρμονικά.
Τέλος, το γεγονός ότι αποκτήθηκε (αρχικά) για ενάμιση χρόνο (με την προοπτική της +1 σεζόν έως το 2023) δείχνει δύο πράγματα: Ότι ο Κάτας και ο οργανισμός του Παναθηναϊκού «κοιτάζουν» την επόμενη μέρα και δη την επόμενη σεζόν και προσπαθούν να κάνουν από τώρα μελετημένες και προσεγμένες κινήσεις, οι οποίες συμβαδίζουν και με τα οικονομικά δεδομένα του συλλόγου. Αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά (κάτι που στην παρούσα φάση φαντάζει από δύσκολο έως απίθανο) οι «πράσινοι» θα κινηθούν και τη νέα σεζόν όπως και φέτος και δη με «έσοδα-έξοδα».