- Γιώργος Κούβαρης
- Posted
Αν έχει κίνητρο ο Μακ, ο Παναθηναϊκός έκανε... διάνα
Ο Γιώργος Κούβαρης γράφει για τον Σέλβιν Μακ που επέλεξε ο Παναθηναϊκός για τη θέση του πλέι μέικερ, στέκεται στον λόγο που ταιριάζει στην «mentality» του Βόβορα, ενώ εξηγεί ότι από εδώ και στο εξής θα υπάρχει μεγαλύτερη ισορροπία στην ομάδα.
Δεν ήταν ο Μπράουν, δεν ήταν ο Λαπροβίτολα, δεν μπόρεσαν να είναι ο Τζάκσον ή ο Σάικς και κάπως έτσι ο Παναθηναϊκός στράφηκε στη λύση του Σέλβιν Μακ για τη θέση του πλέι μέικερ. Αρχικά για δύο μήνες και στη συνέχεια βλέποντας και κάνοντας.
Φυσικά κανείς δεν μπορεί να προδικάσει τίποτα και να βάλει το χέρι του στη φωτιά για το αν θα ταιριάξει ή αν δεν θα ταιριάξει, αν θα «πιάσει» ή αν δεν θα «πιάσει». Αυτό είναι κάτι που θα φαίνεται από προπόνηση σε προπόνηση και από παιχνίδι σε παιχνίδι. Παρόλα αυτά πρόκειται για έναν παίκτη με πολλές παραστάσεις (κυρίως από το ΝΒΑ), έμπειρο, έχοντας πάρει «γεύση» από το ευρωπαϊκό μπάσκετ και ο οποίος μπορεί να παίξει και στις δύο θέσεις των γκαρντ. Βέβαια το (μεγάλο) ζητούμενο στον Παναθηναϊκό είναι να υπηρετήσει τη θέση του point guard όπου δείχνει να «πονάει» από το ξεκίνημα της σεζόν.
Ο μεν Σαντ-Ρος δεν είναι πλέι μέικερ αλλά προσπαθεί να ανταποκριθεί στις υψηλές απαιτήσεις της θέσης (πράγμα δύσκολο) ενώ ο Λευτέρης Μποχωρίδης, που επίσης δεν είναι καθαρός point guard, μοιάζει... εντελώς μόνος του να κουμαντάρει, να συμμαζέψει και να σουλουπώσει το παιχνίδι του Παναθηναϊκού στην επίθεση.
Ακόμα και ποσοτικά εάν το δει κάποιος, ήταν επιβεβλημένη και άκρως απαραίτητη η απόκτηση πλέι μέικερ. Όμως οι «πράσινοι» δεν είχαν ανάγκη μόνο από ποσότητα, αλλά και από ποιότητα. Σίγουρα προβληματίζει το γεγονός ότι ο Σέλβιν Μακ έχει να παίξει μπάσκετ επτά μήνες, σίγουρα προβληματίζει το γεγονός ότι η πορεία του είχε καθοδική πορεία την περσινή σεζόν και σίγουρα θα χρειαστεί χρόνος μέχρι να βρεθεί σε καλή φυσική κατάσταση ώστε να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό (κυρίως) στην EuroLeague.
Όμως τη δεδομένη χρονική στιγμή οι διαθέσιμοι παίκτες στους οποίους θα μπορούσε να στραφούν ο Γιώργος Βοβορας και οι συνεργάτες του ήταν λιγότεροι από τα δάχτυλα του ενός χεριού. Και ειδικά σε μια οικονομική περίοδο για τους «πράσινους» οι οποίοι δεν μπορούν να «σπάσουν» συμβόλαιο και να πάρουν παίκτη από άλλη ομάδα. Άλλες εποχές θα μπορούσαν. Φέτος, όχι. Οπότε πρέπει να βλέπουμε όλα τα δεδομένα που υπάρχουν πάνω στο τραπέζι.
Γι' αυτούς τους λόγους ο Παναθηναϊκός έπρεπε να πάει στη λύση με το χαμηλότερο δυνατό ρίσκο. Safe επιλογή, με την ακριβή σημασία της έννοιας, δεν υπήρχε αυτή τη στιγμή. Και ο 43χρονος τεχνικός θέλησε να βαδίσει στην πεπατημένη του καλοκαιριού και να καταλήξει σε παίκτη που να καλύπτει κάποια στοιχεία (στην καλύτερη περίπτωση όλα αν ήταν εφικτό) από αυτά που ζητάει.
«Αθλητικότητα, γιατί το απαιτεί η EuroLeague, παίκτες με κίνητρο, που είναι σημαντικό για την νέα προσπάθεια και πνευματική δύναμη. Η EuroLeague είναι το πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, μια μεγάλη σεζόν. Είναι ένας τελικός κάθε εβδομάδα. Πρέπει να είσαι σκληρός για να φτάσεις στον στόχο» ήταν η χαρακτηριστική ατάκα του Βόβορα αναφορικά με τα χαρακτηριστικά που αναζητούσε.
Τα υπέρ και τα κατά
Ο Σέλβιν Μακ μπορεί να μην φημίζεται για την αθλητικότητά του, αλλά από την άλλη έχει το μεγάλο κίνητρο να αποδείξει ότι μπορεί να σταθεί και να ανταποκριθεί στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Και αυτό ίσως να ήταν και το μεγαλύτερο «δέλεαρ» για τον Παναθηναϊκό προκειμένου να τον αποκτήσει. Πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που και ο ίδιος ο Αμερικανός γκαρντ γνωρίζει ότι έχει πράγματα να προσφέρει και τα οποία δεν μπόρεσε να δείξει στην Αρμάνι Μιλάνο. Μην παραλείπετε ότι ο Μακ είχε και έναν τραυματισμό πέρυσι (και πριν από την έναρξη της σεζόν), ο οποίος δεν τον άφησε να ξεδιπλώσει τις πραγματικές του ικανότητες. Και ότι έχει κίνητρο φαίνεται από το δίμηνο συμβόλαιο που υπέγραψε. Ποιος άλλος παίκτης της δικής του εμβέλειας και βιογραφικού θα το δεχόταν; Σίγουρα κάποιος που είχε ακόμα τη «φλόγα» και το κίνητρο μέσα του. Αν θα του βγει ή όχι και στα ματς; Είπαμε. Κανείς δεν μπορεί να το προδικάσει. Θα φανεί στο παρκέ...
Όσο για το αν είναι σκληρός να ανταποκριθεί στους κραδασμούς της EuroLeague; Μόνο και μόνο το γεγονός ότι έχει 486 ματς στο ΝΒΑ (456 στην regular season και άλλα 30 στα playoffs) με 6,6 πόντους και 3,1 ασίστ, κάτι δείχνει. Το ότι δεν «κόλλησε» στην Αρμάνι Μιλάνο, έχει να κάνει με πολλά πράγματα. Τόσο με τον ίδιο, όσο φυσικά με την ομάδα, τον προπονητή και το πώς ταιριάζει ή δεν ταιριάζει στην χημεία. Όμως αυτές οι λίγες παραστάσεις από την EuroLeague θα τον βοηθήσουν στον Παναθηναϊκό.
Η απόκτηση του Μακ αυτομάτως αναμένεται να απελευθερώσει τον Σαντ-Ρος από τη θέση του πλέι μέικερ και να βρει περισσότερα λεπτά στο «τρία» ή ακόμα και στο «δύο», να υπάρξει καλύτερη ισορροπία στο ρόστερ και να γίνει πιο ορθολογικός ο τρόπος παιχνιδιού του Παναθηναϊκού. Όχι ότι δεν είναι τώρα. Γιατί και ωραίες συνεργασίες βλέπουμε κατά διαστήματα, και υπομονή στην επίθεση και σωστή κυκλοφορία της μπάλας (σ.σ. με την ΤΣΣΚΑ έγινε 3-4 φορές με απόλυτη επιτυχία στο πρώτο -κυρίως- ημίχρονο). Απλά ο Μακ θα μπορέσει να μετατοπίσει τον Κουβανό και να μην χρειαστεί να έχει τόση πολύ ώρα τη μπάλα στα χέρια του και ειδικά σε μια θέση την οποία δεν γνωρίζει σχεδόν καθόλου.
Από την άλλη ο Αμερικανός γκαρντ, δεν είναι αυτό που λέμε «pass first point guard» αλλά είναι και εκείνος από την πλευρά του περισσότερο «scoring point guard». Όμως όπως ανέφερα και πριν, παίζει ρόλο και ο τρόπος παιχνιδιού της κάθε ομάδας και τι ακριβώς θα του ζητήσει. Όμως το να μην έχει την πάσα ως πρώτο «ζητούμενο» στο μυαλό του (βάσει του στυλ που αγωνίζεται) είναι κάτι που -σε πρώτη φάση- προβληματίζει και αφήνει αρκετά ερωτηματικά.
Είναι solid spot shooter, τόσο από μέση όσο και από μακρινή απόσταση. Επιδιώκει το iso παιχνίδι και πάει αρκετές φορές στο «ένας εναντίον ενός» ενώ δεν είναι επιπόλαιος στις επιλογές του. Αρκετά συγκροτημένος. Τουλάχιστον αυτά είχε δείξει στο ΝΒΑ και πριν πάρει την απόφαση να περάσει τον Ατλαντικό. Αν μη τι άλλο ο «καλός Μακ» αποτελεί αναβάθμιση για τον Παναθηναϊκό σε σχέση με τους Τζάκσον και Σάικς.
Όπως ανέφερα και προηγουμένως, το ερώτημα έχει να κάνει με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται και αν πραγματικά είναι έτοιμος για το restart στην καριέρα του... Αν όχι, τότε οι «πράσινοι» σε δύο μήνες θα ψάξουν για τον 4ο διαφορετικό point guard.