- Τάκης Ευσταθίου
- Posted
Σεμνά, ταπεινά και Αρειανά...
Δεν θα μπορούσε να μην είναι γιορτινή η χθεσινή ημέρα για τον Άρη. Ημερομηνία – ορόσημο. Τόσο για την ομάδα, όσο και για τον Νίκο Γκάλη, ο οποίος συστήθηκε πριν από 36 χρόνια (2 Δεκεμβρίου 1979) στο ελληνικό μπάσκετ. Οι επίγονοί του, φρόντισαν να τιμήσουν αυτή την ξεχωριστή ημέρα – επέτειο, με μία σπουδαία νίκη, απέναντι σε ομάδα με προφίλ ευρωλίγκα.
Η ατμόσφαιρα στο Αλεξάνδρειο θύμισε τις εποχές της «κίτρινης αυτοκρατορίας» και αυτό που συμβαίνει φέτος με τον Άρη, είναι άξιο θαυμασμού.
Ο κόσμος του Άρη έχει το μπάσκετ στο dna του και δεν ανήκει στην κατηγορία των «πανηγυρτζήδων». Δεν περιμένει μόνο τους αγώνες με τον ΠΑΟΚ, τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό και τα ντέρμπι που κρίνουν κάτι, για να γεμίσει τις εξέδρες. Κοντά στην ομάδα βρίσκεται και στους αγώνες που οι αντίπαλοι δεν είναι τόσο εμπορικοί.
Ο κόσμος του Άρη ξέρει να αναγνωρίζει και να στηρίζει την προσπάθεια που γίνεται για να ξαναφτάσει ψηλά η ομάδα. Μπροστά στην ασφάλεια που παρέχει ο νέος μεγαλομέτοχος Νίκος Λάσκαρης και τη διάθεσή του να δαπανήσει περισσότερα χρήματα αν χρειαστεί, ο προπονητής του Άρη Δημήτρης Πρίφτης δεν παρασύρεται από πανικό για να καταφύγει σε πειραματισμούς. Παραμένει συνεπής στον σχεδιασμό του καλοκαιριού και υποστηρίζει τις επιλογές του, αδιαφορώντας για τις κριτικές των «ειδημόνων». Δείχνει την εμπιστοσύνη στους παίκτες του και δεν ακολουθεί τον παραλογισμό του «φύγε εσύ, έλα εσύ», όπως συμβαίνει για παράδειγμα στην ΑΕΚ. Κι αυτό είναι κάτι που τον τιμάει και εκτιμάται απ’ όλους όσους πιστεύουν στον προγραμματισμό, την οργάνωση και δεν στέκονται μεμονωμένα στα αποτελέσματα.
Το ίδιο ισχύει και για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο στον Ολυμπιακό και τον Σούλη Μαρκόπουλο στον ΠΑΟΚ, που δεν παρεκκλίνουν από το αρχικό πλάνο και δεν αναζητούν άλλοθι για να καλύψουν άτυχες περιστάσεις. Αλίμονο αν άκουγαν όλους αυτούς τους συμβουλάτορες που από τον Οκτώβριο ζητούσαν αλλαγές παικτών.
Άλλωστε οι παραπάνω δεν είναι της λογικής ότι οι πρόεδροι πρέπει να πετάξουν χρήματα για να μάθουν, γιατί έχουν στο μυαλό τους και την περίπτωση να απογοητευθούν και να τα παρατήσουν κάποια στιγμή οι τελευταίοι. Όπως είχε γίνει παλαιότερα με άλλους επιχειρηματίες (Εμφιετζόγλου, Κοντομηνάς), που δεν άντεξαν την προχειρότητα και απομακρύνθηκαν από το χώρο.
Ας επιστρέψουμε όμως στον Άρη, που προχωράει με σταθερά και υγιή βήματα και αποδεικνύει ότι παραμένει μαγαζί γωνία. Κρατάει τον ιδιοκτήτη του ζεστό, έτσι ώστε πάνω στη φετινή προσπάθεια να προσδιοριστούν οι στόχοι για την επόμενη χρονιά.