Οι άλλοι πρόεδροι ήταν στη Ζυρίχη;

kleisto ellinikou

Είναι τακτική της ΕΟΚ να σιωπά μετά από κάθε αναμπουμπούλα. Τα αντανακλαστικά της ενεργοποιούνται μόλις καταλαγιάσει ο θόρυβος. Στην Ελλάδα άλλωστε γρήγορα ξεχνιέται κάτι, όσο σοβαρό κι αν θεωρείται, οπότε στην προκειμένη περίπτωση για την διοργανώτρια αρχή του κυπέλλου, η «σιωπή είναι χρυσός».
Από τη στιγμή λοιπόν που η Ομοσπονδία δεν μπορεί να πάρει θέση και αδυνατεί να προτείνει άμεσα κάτι διαφορετικό, γιατί  με λερωμένη όντως τη φωλιά της, ποιος ο λόγος να ρίξει λάδι στη φωτιά αναζητώντας άλλοθι κει επιρρίπτοντας αλλού τις ευθύνες. Σε θέση απολογητή, δεν αρέσκεται  η ΕΟΚ. Κινείται καθαρά ελληνικά σε τέτοιες περιπτώσεις και όχι …Ευρωπαϊκά. Τι να πει δηλαδή και τι να παραδεχτεί. 

  •  Ό, τι «δεν μπορούμε να διοργανώσουμε έναν τελικό κι ας το αναλάβει κάποιος άλλος, γιατί εμείς στερέψαμε από ιδέες;».
  •  Ό, τι «ο πρόεδρος είχε ανειλημμένες και πιο ενδιαφέρουσες υποχρεώσεις, ώστε να μην μπορεί να παραστεί ούτε στη συνέντευξη Τύπου πριν από τον τελικό;» Τώρα, τι συνέδριο ήταν αυτό της FIBA με όλη την Ευρώπη να παίζει τελικούς και  τους προέδρους να είναι παρόντες στη γιορτή των χωρών τους, είναι άξιον απορίας.
  •  Ὀ, τι «γίνεται με προχειρότητα και όπως – όπως το κύπελλο, αρκεί να φύγει από πάνω μας η υποχρέωση;». 
  •  Ό, τι «είχαμε τη διαβεβαίωση της Αστυνομίας ότι δεν θα γίνει τίποτα, αλλά οι ΚΑΕ έδωσαν τα εισιτήρια στους οργανωμένους;».
  •  Ό, τι «είχε ανακοινωθεί από την ΚΕΔ ότι θα μπουν στην κληρωτίδα 11 διαιτητές και τελικά μπήκαν τέσσερις;»
  • Ό, τι «μεγαλοποιήθηκαν τα γεγονότα στο Ελληνικό και φταίνε οι δημοσιογράφοι;»

Δεν αποκλείεται να ακούσουμε και το «αυτά συμβαίνουν και αλλού. Είδατε τι έγινε και στον τελικό της Σερβίας…».
Είδαμε όμως και τι έγινε στην Ισπανία με το «final-8» να κόβει εκατό χιλιάδες εισιτήρια, είδαμε τι έγινε στην Ιταλία, στην Τουρκία, θα δούμε τι θα γίνει κι αυτό το Σαββατοκύριακο στο Παρίσι.
Είδαμε ακόμη πως προβλήθηκαν οι διοργανώσεις τους και τι απήχηση είχαν.
Εδώ, δεν θέλουμε να παραδεχτούμε ότι ο θεσμός του κυπέλλου έχει μαραζώσει και περισσότερο έχει απαξιωθεί από τους ίδιους τους διοργανωτές. Τουλάχιστον, αξίζει λίγος σεβασμός προς τους παίκτες και τους προπονητές, που τον αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα.
Αν, λέμε αν, οι ομάδες ακολουθούσαν κι αυτοί απαξιωτικά τον τελικό και δεν εκπροσωπούνταν με τους αρχηγούς και τους πρώτους προπονητές στη συνέντευξη Τύπου,  θα είχαν κατακεραυνωθεί με ανακοινώσεις και δηλώσεις. Δεν το έκαναν όμως, σεβόμενοι το θεσμό, τους διοργανωτές, τους δημοσιογράφους και έστειλαν τον Γιώργο Μπαρτζώκα με τον Βασίλη Σπανούλη, τον Αργύρη Πεδουλάκη με τον Δημήτρη Διαμαντίδη, αντί, για παράδειγμα,  τον Βασίλη Μαρμαρινό με τον Δημήτρη Κατσίβελη, τον Σωτήρη Μανωλόπουλο με τον Χάρη Γιαννόπουλο, αντίστοιχα.
Οι φιναλίστ, τουλάχιστον, δεν υποβάθμισαν από την πλευρά τους  τη διοργάνωση.