Πάμε... πλατεία;

Θα ξεκινήσω με μια ερώτηση: τι αρέσει περισσότερο στον Έλληνα να κάνει τα μεσημέρια του Σαββάτου και της Κυριακής; Να μαντέψω την απάντηση: μα φυσικά να αράζει σε μια καφετέρια με τους φίλους του και να αρχίσει ποδοσφαιροσυζήτηση, μπασκετοσυζήτηση κ.ο.κ. Ε, όσο να ´ναι κουβέντα στην κουβέντα και ύστερα από την ανάλογη... πόρωση η παρέα θα φτάσει στο σημείο να θέλει γήπεδο!

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να συνδυάσει κάποιος ωραίο καφεδάκι και όμορφο μπασκετάκι ανεξαρτήτων συλλογικών προτιμήσεων; Μα φυσικά η πλατεία της Νέας Σμύρνης! Εκεί που νομίζουμε ότι τα έχουμε δει όλα από τον Πανιώνιο, έρχεται η επόμενη και η μεθεπόμενη σεζόν για να μας διαψεύσει πανηγυρικά. Οι «κυανέρυθροι» πάνε κόντρα στο... ρεύμα της εποχής με το μότο «κάθε πέρσι και καλύτερα» αφού πραγματοποιούν τη μία καλή εμφάνιση μετά την άλλη, αυξάνοντας -θέλοντας ή μη- τον πήχη των προσδοκιών.

Εξήγηση υπάρχει και είναι απλή. Δουλειά, δουλειά και πάλι δουλειά. Από τον φροντιστή Γιάννη Φραγκούλη που θα τακτοποιήσει τα πάντα μέσα στα αποδυτήρια, μέχρι τον Γιάννη Σφαιρόπουλο, το τεχνικό τιμ και τους παίκτες της ομάδας. Και για να υπάρχει ηρεμία και υγεία μέσα σε μια ομάδα, πρέπει να υπάρχει και σωστή διοίκηση. Ο Ηλίας Λιανός μπορεί να μην συναγωνίζεται (τουλάχιστον προς το παρόν) τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, αλλά με σωστές και μεθοδικές κινήσεις, όντας τυπικός (το κυριότερο τις μέρες μας) στις υποχρεώσεις του έχει οικοδομήσει μια ομάδα που είναι μια... ταχύτητα μόνη της. Και αυτό δεν είναι κάτι που αποτυπώνεται φέτος.

Η δουλειά και οι σωστές επιλογές φαίνονται σε βάθος χρόνου και ο Πανιώνιος αποτελεί το πιο τρανό παράδειγμα. Χωρίς τον πακτωλό των εκατομμυρίων, χωρίς τα αστρονομικά συμβόλαια, χωρίς τη λάμψη της Ευρωλίγκας φαίνεται πως έχει ξεφύγει από τις υπόλοιπες 11 ομάδες του πρωταθλήματος. Η 3η θέση μοιάζει να είναι ήδη «καπαρωμένη» από τους Νεοσμυρνιώτες, ενώ το μεγάλο στοίχημα ακούει στη λέξη «αιώνιοι». Δεν ξέρω αν έχουν μικρύνει αρκετά τη ψαλίδα αλλά σίγουρα βρίσκονται σε καλό δρόμο. Στόχος είναι το «σπάσιμο» του διπολισμού έχοντας μπροστά τους τη μεγαλύτερη πρόκληση που θα μπορούσε να τους τύχει. Το κύπελλο Ελλάδας.

Σε περίπτωση που περάσουν από το «Nick Galis Hall» απέναντι στον πολύπαθο -πλην όμως φιλότιμο- Άρη (κάτι που θεωρώ και το πιο εφικτό σενάριο) θα μπορέσουν να διεκδικήσουν το κύπελλο στον μεγάλο τελικό απέναντι στον Παναθηναϊκό ή τον Ολυμπιακό. Αν (λέω αν) κάνουν την έκπληξη (γιατί κακά τα ψέμματα, τηρουμένων των αναλογιών, περί εκπλήξεως θα πρόκειται) θα αλλάξουν και τα δεδομένα του ελληνικού μπάσκετ. Θα μπει και ένας... τρίτος στην παρέα. 

Όμως ας μην σταθούμε στο αποτέλεσμα. Η ουσία είναι ότι βλέπουμε μια ομάδα που κερδίζει τη συμπάθεια και των αντιπάλων. Μια ομάδα «love to watch» όπως λένε και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Δεν είναι τυχαίο ότι παρέμεινε σε υψηλό επίπεδο ακόμα και αν έχασε από το ρόστερ της τους δύο καλύτερους παίκτες της την περσινή σεζόν. Και όχι όποιους και όποιους. Τον πρώτο σκόρερ, πρώτο «κλέφτη», πρώτο στην αξιολόγηση του πρωταθλήματος και MVP του α' γύρου Νίκο Παππά, όπως και τον πιο βελτιωμένο παίκτη και MVP του β' γύρου Βλαδίμηρο Γιανκοβιτς. Μιλάμε για την ραχοκοκκαλιά της περσινής ομάδας. Και πάλι. Όταν μια ομάδα λειτουργεί σωστά, μεθοδικά, έχοντας εντοπίσει τους στόχους της πριν την ολοκλήρωση του προηγούμενου πρωταθλήματος, έχει ΚΑΙ αποτελέσματα. Ούτε είναι τυχαίο ότι είχε «κλείσει» το ρόστερ της σεζόν 2013-14 από πολύ-πολύ νωρίς!

Μπορεί στο ξεκίνημα της σεζόν ο Πανιώνιος να παρουσίασε σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του, αλλά ήταν λογικό. Χρειάζονταν (και χρειάζεται θαρρώ) χρόνος, δουλειά και υπομονή για να «δέσουν» 10 νέοι παίκτες!! Και ο Σφαιρόπουλος όχι μόνο κατάφερε να φέρει τη χημεία στην ομάδα και να διατηρήσει το καλό κλίμα μέσα στα αποδυτήρια, αλλά τη διατήρησε σε υψηλό επίπεδο κάνοντας βήματα (αν όχι άλματα) προς τα μπροστά! Πλέον πρέπει και ο κόσμος του Πανιωνίου να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να βοηθήσει τόσο την ομάδα τους, όσο και τον Ηλία Λιανό που... πασχίζει (με το ανάλογο οικονομικό τίμημα) να κρατήσει την ομάδα σε υψηλό επίπεδο. Εξάλλου δεν πιστεύω να... χαλάει κάποιον οπαδό της ομάδας το Eurocup. Και που ξέρετε; Αν ο κόσμος ανταποκριθεί στο κάλεσμα του προέδρου ίσως και να ανοίξει διάπλατα ο δρόμος και για την τρίτη ομάδα στην Ευρωλίγκα. Το έχουν ανάγκη. Τόσο ο Πανιώνιος, όσο και το ελληνικό μπάσκετ.

Κλείνοντας θέλω να πω ότι ανεξαρτήτων συλλογικών προτιμήσεων αξίζει μια βόλτα στην πλατεία για... καφέ και μπασκετάκι. Και αν κάποια Τετάρτη ο δρόμος σας είναι στην παραλιακή κάντε μια στάση στο κλειστό του Ελληνικού για να δείτε και ένα ευρωπαϊκό ματς. Σίγουρα θα ανταμειφθείτε...