Να παιδί, να μάλαμα! (vid)

hunterhunter

Η πρώτη μέρα του τελικού τουρνουά του NCAA έκρυβε πολλές συγκινήσεις. Καμία όμως δεν συγκρίνεται με το νικητήριο τρίποντο που πέτυχε ο R.J. Χάντερ του Τζόρτζια Στέιτ μπροστά στα μάτια του προπονητή και πατέρα του!

Τα καλύτερα σενάρια τα γράφει η ίδια η ζωή. Κι αυτό που συνέβη το βράδυ της Πέμπτης στη Veterans Memorial Arena του Τζάκσονβιλ ξεπερνά ακόμα και τον πιο ευφάνταστο νου του Χόλιγουντ. Στο παρκέ παρατάχθηκαν από τη μια μεριά το Μπέιλορ, νο 3 στην κατάταξη της δυτικής περιφέρειας του τουρνουά, μια ομάδα με συνεχή και καλή παρουσία στα τελικά τουρνουά των τελευταίων χρόνων και μεγάλο φαβορί για τη νίκη. Και από την άλλη το Τζόρτζια Στέιτ, νο 14 στην κατάταξη του τουρνουά, μια ομάδα που μετέχει στο τελικό τουρνουά μόλις για τρίτη φορά στην ιστορία του με τελευταία το 2001 και ήταν ως εκ τούτου το απόλυτο αουτσάιντερ.

Τρία λεπτά πριν από τη λήξη το Μπέιλορ προηγείται με 56-44 και όλα δείχνουν ότι θα επιβεβαιώσει το χαρακτηρισμό του φαβορί, ωστόσο από εκείνο το σημείο και μετά δεν ξανασκοράρει. Το Τζόρτζια Στέιτ με σκυλίσια άμυνα ροκανίζει σταδιακά τη διαφορά, καθώς συν τοις άλλοις το μεγάλο αστέρι του και υποψήφιο ντραφτ πικ πρώτου γύρου στο ΝΒΑ, ο R.J. Χάντερ, αρχίζει να συνδέεται με το αντίπαλο καλάθι, παρόλο που η βραδιά δεν ήταν καλή ως τότε γι’ αυτόν. Στον πάγκο ο προπονητής Ρον Χάντερ, πατέρας του R.J., δίνει τις τελευταίες οδηγίες του καθισμένος σε ένα ειδικό κάθισμα με ρόδες, διότι την περασμένη Κυριακή έκοψε τον αχίλλειό του στη διάρκεια των πανηγυρισμών για την τελευταία νίκη των Πάνθερς και δεν μπορεί να κουνηθεί!

Πριν αρχίσει η τελευταία επίθεση του Τζόρτζια Στέιτ το σκορ είναι 56-54 υπέρ του Μπέιλορ. Οι υπόλοιποι παίκτες των Πάνθερς δεν έχουν καμία αμφιβολία. Η μπάλα πρέπει να πάει στα χέρια του R.J. Χάντερ. Και πάει. Αυτός δυσκολεύεται λίγο από την αντίπαλη άμυνα, παρ’ όλα αυτά βρίσκει τον ελάχιστο χώρο που ψάχνει, στέκεται στα 10 μέτρα, σηκώνεται και σουτάρει… Το χρονόμετρο κοντεύει να μηδενίσει… Τρία, δύο, ένα… Η μπάλα τινάζει το διχτάκι! Το τρίποντο μπήκε! Το Τζόρτζια Στέιτ νίκησε 57-56 και προκρίθηκε κάνοντας μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις των τελευταίων χρόνων στο τελικό τουρνουά!

Ο κόουτς Ρον Χάντερ ξεχνάει πως δεν μπορεί να κουνηθεί, πάει να πανηγυρίσει, αλλά πέφτει από το κάθισμα και σωριάζεται με την κοιλιά στο παρκέ! Εκείνη τη στιγμή δεν είναι ο προπονητής του Τζόρτζια Στέιτ. Είναι ο πατέρας του R.J. Στο μυαλό του έρχεται με μιας η εικόνα του μικρού γιού του με την μπάλα στα χέρια να προσπαθεί να πετύχει το νικητήριο σουτ στην μπασκέτα που ήταν τοποθετημένη στον κήπο του σπιτιού τους στην Ιντιανάπολις. Τότε που ο ίδιος ο Ρον Χάντερ έκανε το… χρονόμετρο, μετρώντας ανάποδα, και ο πιτσιρικάς πανηγύριζε κάθε φορά που ευστοχούσε λέγοντας πως είναι ο… Ρέτζι Μίλερ! Πόσες φορές δεν σούταρε ο R.J… Πόσες φορές δεν μέτρησε ανάποδα ο Ρον…

«Από μικρός ονειρευόταν να βάλει το τελευταίο καλάθι. Το ήξερα πως κάποια στιγμή θα τα κατάφερνε», δήλωσε ο Ρον Χάντερ με τις πατερίτσες στα χέρια κι αφού προηγουμένως είχε ηρεμήσει από τους έξαλλους πανηγυρισμούς του και είχε ενημερώσει τους ρεπόρτερ: «Αυτή τη στιγμή δεν είμαι προπονητής. Αυτή τη στιγμή είμαι πατέρας! Κι αυτός που έβαλε το καλάθι είναι ο γιος μου. Νιώθω τόσο περήφανος γι’ αυτόν… Περίμενα τούτη τη στιγμή τρία χρόνια».

Η νίκη επί του Μπέιλορ ήταν η μεγαλύτερη στην προπονητική καριέρα του Ρον Χάντερ. Όμως είναι ο τρόπος με τον οποίον ήρθε αυτός που την κάνει ανεκτίμητη: «Πολλοί προπονητές φτάνουν στην επόμενη φάση του τελικού τουρνουά ή ακόμα και στο φάιναλ φορ. Αλλά όταν πετυχαίνεις κάτι τέτοιο μαζί με το γιο σου και βλέπεις τον γιο σου να πετυχαίνει το νικητήριο σουτ, δεν μπορώ να σας περιγράψω πώς νιώθεις μέσα σου. Είναι απίστευτο το συναίσθημα. Εύχομαι κάθε μπαμπάς στην Αμερική να έχει κάποια στιγμή μια τέτοια ευκαιρία, να βιώσει μια εμπειρία όπως αυτή που βίωσα εγώ με τον γιο μου»…

Μια εμπειρία που δεν μπορεί να συλλάβει ούτε το μυαλό του καλύτερου σεναριογράφου…