Ο Μήτσος προσαρμόζεται

Ο Τζέισον Καπόνο ως την Κυριακή θα είναι στην Αθήνα, ο Μάρκους Μπανκς βρίσκεται ήδη εδώ και κάνει προπονήσεις. Ανεξάρτητα από το τι σκοπεύει να κάνει ο Αργύρης Πεδουλάκης μαζί τους, άσχετα αν η νίκη επί της Ρεάλ απέφερε πολλαπλά οφέλη, εντούτοις ο Παναθηναϊκός θα έχει σοβαρό πρόβλημα στη συνέχεια αν δεν βρει σύντομα τον εαυτό του ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Ο οποίος διανύει περίοδο προσαρμογής. Κι ας φοράει τη φανέλα με το «τριφύλλι» οκτώ ολόκληρα χρόνια.

Στο μυαλό του Αργύρη Πεδουλάκη δεν μπορούμε να μπούμε. Συνεπώς μόνο εκείνος ξέρει πώς θα μοιράσει το χρόνο ανάμεσα σε Καπόνο και Μασιούλις, οι οποίοι παίζουν ακριβώς στην ίδια θέση κι έχουν πάνω κάτω τα ίδια χαρακτηριστικά, μόνο που ο Αμερικανός είναι καλύτερος σουτέρ και χειρότερος αμυντικός. Εκείνος επίσης ξέρει πώς θα προσθέσει δίπλα σε τέσσερις πόιντ γκαρντ, που δεν έχουν ως πρώτη επιλογή και προσόν το περιφερειακό σουτ, έναν ακόμα ίδιο πόιντ γκαρντ, όπως ο Μπανκς, που σουτάρει με 30% στα τρίποντα και σίγουρα δεν αποκτήθηκε για να δώσει λύση στο μακρινό σουτ.

Δεν χρειάζεται πάντως να είσαι… Πεδουλάκης για να καταλάβεις ότι είναι ανάγκη σύντομα ο Δημήτρης Διαμαντίδης να βρει τον εαυτό του. Διότι είναι προφανές πως χωρίς τον καλό Διαμαντίδη ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να φτάσει πολύ μακριά. Ο «Άρτζι» τόνισε μετά τη νίκη επί της Ρεάλ πως ο Παναθηναϊκός «επιβάλλεται να μάθει να παίζει χωρίς τον καλό Διαμαντίδη», αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου εύκολο.

Όπως συνέβαινε πέρυσι, αλλά και όλα τα προηγούμενα χρόνια, από τα χέρια του αρχηγού περνούν πολλά πράγματα στη διάρκεια του παιχνιδιού. Μάλιστα φέτος παίζει τρία λεπτά περισσότερο απ’ όσο έπαιζε πέρυσι στην Ευρωλίγκα (όπου γίνεται η σύγκριση, καθώς το δείγμα είναι πιο αντιπροσωπευτικό).

Τα 30 λεπτά ανά αγώνα πέρυσι έχουν γίνει 33 φέτος, ωστόσο δεν έχει αλλάξει η συμμετοχή του στο επιθετικό παιχνίδι. Σουτάρει λίγο λιγότερο (από τις επιθέσεις που γίνονται με αυτόν στο παρκέ πέρυσι έπαιρνε ένα ποσοστό 18%, φέτος το ποσοστό έχει πέσει στο 16%), πασάρει λίγο περισσότερο (από τις ασίστ που δίνονται με αυτόν στο παρκέ πέρυσι μοίραζε ένα ποσοστό 27%, φέτος μοιράζει 28,5%), όμως το άθροισμα της ενεργούς συμμετοχής του δεν έχει διαφοροποιηθεί σημαντικά.

Εκείνο που έχει αλλάξει προς το χειρότερο είναι η αποτελεσματικότητά του. Τόσο πέρυσι όσο και φέτος επιχειρούσε 5 τρίποντα ανά αγώνα, πέρυσι όμως το ποσοστό ευστοχίας του ήταν 42,5%, ενώ φέτος έχει κατρακυλήσει στο 26,7%. Ακόμα και στις βολές είναι άστοχος αν σκεφτεί κανείς πως όλη τη χρονιά πέρυσι στην Ευρωλίγκα είχε χάσει 8 βολές όλες κι όλες, ενώ φέτος μετά τα πρώτα έξι παιχνίδια έχει ήδη αστοχήσει σε έξι! Και συνεχίζει να εκτελεί 3 ανά αγώνα, όπως πέρυσι. Εξ αυτού του λόγου φέτος σημειώνει μόλις 8 πόντους ανά αγώνα, ενώ πέρυσι σκόραρε 11,5. Επιπλέον κάνει φέτος ένα λάθος περισσότερο από πέρυσι, έχοντας φτάσει τα 3,5 ανά αγώνα.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πιθανότατα ότι ο Διαμαντίδης μετά από 8 χρόνια στον Παναθηναϊκό χρειάζεται ένα διάστημα προσαρμογής. Διότι όλα αυτά τα χρόνια είχε μάθει να δουλεύει βάσει ενός συγκεκριμένου αγωνιστικού πλάνου, που εκπορευόταν από συγκεκριμένη φιλοσοφία: αυτή του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Από κάποια στιγμή και μετά ορισμένα πράγματα είχαν γίνει γι’ αυτόν αυτονόητα και αυτόματα. Το πικ εν ρολ στην κορυφή με τον Μπατίστ, οι αποστάσεις των παικτών που του έδιναν τη δυνατότητα να πασάρει ακόμα και με κλειστά μάτια, τέτοια πράγματα. Πράγματα που τώρα έχουν αλλάξει, διότι έχει αλλάξει ο προπονητής. Ο Αργύρης Πεδουλάκης έχει βάλει τα δικά του στοιχεία στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού, όμως ακόμα και για έναν τόσο έμπειρο παίκτη όπως ο Διαμαντίδης, η προσαρμογή στα νέα δεδομένα απαιτεί χρόνο. Πόσω μάλλον όταν ο αρχηγός δεν είχε ως τώρα άλλον προπονητή στο υψηλό επίπεδο πλην του Ομπράντοβιτς.

Κι ίσως είναι αυτή η ακριβώς η προσπάθεια να προσαρμοστεί στη νέα αγωνιστική κατάσταση η αιτία της πτώσης των αριθμών του και της συνολικής προσφοράς του. Το ότι δεν του βγαίνει το παιχνίδι αυτόματα, όπως είχε συνηθίσει, ενδεχομένως του προκαλεί εκνευρισμό, που αντανακλάται στα κακά ποσοστά και στα πολλά λάθη. Εδώ όμως θα μετρήσει η εμπειρία του. Που συνήθως βοηθά ώστε η προσαρμογή να είναι γρηγορότερη.