Πρώτα σωτηρία, μετά... Ευρώπη

Από την προσπάθεια που θα πρέπει να ενταθεί προκειμένου "να αντιστρέψουμε την κακή εικόνα του πρώτου γύρου για να αποφύγουμε οποιαδήποτε περιπέτεια", μέχρι το τι θα σήμαινε για το μπάσκετ της Ρόδου η ευρωπαϊκή έξοδος του Κολοσσού και το χτίσιμο ενός μεγάλου γηπέδου, μίλησε ο Βασίλης Φραγκιάς. Ο Ελληνας προπονητής έδωσε μια μαραθώνια συνέντευξη Τύπου την Τετάρτη (23/1), επιβεβαιώνοντας ότι το χαίρεται να μιλάει στη Ρόδο για τον Κολοσσό, αφού "τόσες φορές που έχω βρεθεί εδώ, νιώθω σε οικείο περιβάλλον, σαν ντόπιος". Μερικά από τα πλέον σημαντικά σημεία στα οποία αναφέρθηκε ο προπονητής του Κολοσσού ήταν:

Για τα παιχνίδια που πρέπει να πάρει ο Κολοσσός: «Όλα όσα είναι μέσα στο γήπεδο μας. Όπως είναι αυτή τη στιγμή η κατάσταση στην ουρά της βαθμολογίας, τα έξι παιχνίδια που είναι στο γήπεδο μας- και από τη στιγμή που δεν υπάρχει Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός- πρέπει να τα κερδίσουμε. Έχουμε τη δυνατότητα να τα πάρουμε, κι αυτό το δείξαμε με βάση την εικόνα που παρουσιάσαμε κόντρα στον Παναθηναϊκό».
Για το χρόνο που θα «δέσει» η ομάδα με τους νέους και τους παλιούς παίκτες: «Δεν υπάρχει χρονικό περιθώριο. Αυτό που λέμε πίστωση χρόνου, δεν υπάρχει. Δεν είμαστε στο καλοκαίρι. Βλέπω την ομάδα- όσο μπορώ να την δω… λόγω απουσιών στις προπονήσεις- και προσπαθούμε να εντάξουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τα νέα παιδιά. Δεν είμαι υπέρ των αλλαγών και αν θυμάστε πέρσι, δεν είχαμε καμία στο ρόστερ μας. Έτσι μπορείς να έχεις ένα προπονητικό πρόγραμμα. Τώρα κάνουμε κάποιες προσθήκες που χρειάζονται στην ομάδα. Επειδή, πολλές φορές βλέπω σκυφτά πρόσωπα, πάνω απ’ όλα το μπάσκετ είναι παιχνίδι. Πρέπει να το ευχαριστηθούμε και λίγο, όμως αν αφήσουμε το βάρος να μας πιέζει στην πλάτη και στο μυαλό δεν θα έχουμε αποτελέσματα. Τα πιο πολλά παιδιά της ομάδας είναι έμπειρα, έχουν παίξει πολλά χρόνια μπάσκετ και μπορούν να χειριστούν τέτοιες καταστάσεις. Αυτό που χρειαζόμαστε άμεσα είναι μία νίκη που θα επαναφέρει τα χαμόγελα και θα δούμε με περισσότερη αισιοδοξία το πρωτάθλημα. Στο Ρέθυμνο θα παλέψουμε και μετά ακολουθεί ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι με τον Ηλυσιακό».

Για τη ψυχολογία και το κλίμα στα αποδυτήρια: «Πολλές φορές λένε ''τα εν οίκω μη εν δήμω''. Σαφέστατα όταν μία ομάδα δεν έχει τόσο καλά αποτελέσματα, η ψυχολογία δεν είναι καλή. Τα πάντα ξεκινούν μέσα από τα αποδυτήρια στις ομάδες. Αν τα αποδυτήρια είναι υγιή, αυτό βγαίνει σαν εικόνα μέσα στο παρκέ, στις αποστολές και όταν οι παίκτες θα πάνε να πιουν καφέ. Δυστυχώς το κλίμα φέτος δεν είναι καλό και αυτό είναι μία πραγματικότητα. Όποιος πει κάτι το διαφορετικό, θα είναι ψεύτης. Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να το αλλάξουμε, γιατί όταν έχεις παιδιά που έχουν παίξει πολλά χρόνια μπάσκετ έχεις κάποια συν και κάποια πλην. Πιστεύω ότι μαζί θα μπορέσουμε να αντιστρέψουμε αυτό το κλίμα και το πιο σημαντικό είναι να κάνει η ομάδα τις νίκες που χρειάζεται. Μαζί μ’ αυτές θα επιστρέψει και η ‘’ευτυχία’’ στα αποδυτήρια, ώστε να πορευθούμε στο δύσκολο δρόμο μας.
Για το Μηνά Γκέκο και τους παίκτες: «Το έχω ξαναπεί, ότι ο Μηνάς είναι εξαιρετικός άνθρωπος και καλός προπονητής. Είχε ατυχίες και πάντα αυτή είναι η μοίρα των προπονητών μετά από άσχημα αποτελέσματα. Αυτά είναι μέσα στη ζωή. Πάντα μετά τις αλλαγές προπονητών, το μπαλάκι πάει και στους παίκτες. Αυτή τη στιγμή εγώ είμαι ο υπεύθυνος για ότι κακό μπορεί να συμβεί στην ομάδα, αλλά από την άλλη πλευρά το μπαλάκι πάει και στους παίκτες. Να μην κρυβόμαστε, μάγοι δεν υπάρχουν στον αθλητισμό, που να πάρουν ένα ραβδάκι και να τα αλλάξουν όλα. Ίσως κάποιοι από τους παίκτες αντιληφθούν ότι έχουν ένα όνομα, μία ιστορία και πρέπει να παίξουν για τον εγωισμό και την υστεροφημία τους. Να μην χαθεί μία προσπάθεια πολλών ετών να πάει χαμένη. Υπάρχουν νοήμονες άνθρωποι μέσα στα αποδυτήρια και καταλαβαίνουν αυτό που λέμε. Αν κάποιος δεν θέλει κάποιον άλλο, αυτοί είμαστε. Αναγκαστικά πρέπει να πορευτούμε μαζί και μετά από τρεις μήνες να δούμε τι θα κάνουμε».
Για την Ευρώπη και το γήπεδο: «Η επιθυμία όλων είναι να παίξει η ομάδα στην Ευρώπη. Το 2002 το «Βενετόκλειο» δεν είχε τη μία κεντρική κερκίδα. Ανεβήκαμε στην Α1 και έγιναν τα έργα πολύ γρήγορα. Έμειναν οι κολώνες στο γήπεδο σαν παρακαταθήκη και ο κόσμος παρακολουθεί το παιχνίδι σαν να βλέπει… τένις. Για να μπορέσει να ανέβει επίπεδο ο Κολοσσός θα πρέπει να μετακομίσει. Θα έχει πολλαπλά οφέλη αν παίξει στην Ευρώπη. Στην Ουκρανία που βρισκόμουν, στην άκρη του πουθενά, όλοι ήξεραν που είναι η Ρόδος. Όταν ο Κολοσσός Ρόδου ταξιδεύει θα φαίνεται παντού το όνομα του νησιού, κι αυτό μόνο καλό είναι. Το νέο γήπεδο το 2002 το είδα σε dvd και σε μακέτες. Κάθε φορά το βλέπω και μου λένε ότι θα γίνει. Δέκα χρόνια μετά και δεν έχει γίνει. Αν δεν το δω, δεν θα το πιστέψω. Και όλα αυτά τα λέω καλοπροαίρετα γιατί νιώθω… Τσαμπίκος και αισθάνομαι δικό μου το μέρος. Πρέπει να γίνει ένα γήπεδο, επιτέλους».