- Απόστολος Κόντος
- Posted
Με το εθνόσημο στο στήθος
Υπέρτατη τιμή –κορυφαία στιγμή -για κάθε αθλητή είναι η ημέρα που ντύνεται με τα γαλανόλευκα. Δεν περιγράφονται τα συναισθήματα, όταν φοράει για πρώτη φορά την φανέλα της Εθνικής ομάδας, ξεκινώντας από τις μικρές ηλικιακά ομάδες και καταλήγοντας στην απόλυτη καταξίωση με τη συμμετοχή στην Εθνική Ανδρών. Θα ξεκινήσω να αναφέρω τα προσωπικά μου βιώματα.
Όταν ήμουν παιδί 12-13 ετών, έπεσε στα χέρια μια φανέλα της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου! Έτρεξα αμέσως στον καθρέφτη του σπιτιού μου, φορώντας την και καμαρώνοντας. Στεκόμουν εκεί και ονειρευόμουν ότι κάποια μέρα μπορεί κι εγώ να τη φορέσω και να αγωνιστώ μ' αυτή. Ταξίδευα με το μυαλό μου, μόνο και μόνο που φορούσα την φανέλα με το Εθνόσημο!
Οι κορυφαίες στιγμές της κλήσης ενός αθλητή στις διαφορές Εθνικές ομάδες στα χρόνια που αγωνιστήκαμε, ήταν πλούσιες και συγκινητικές. Τα Εθνικά συγκροτήματα ήταν πολλά και προσπαθούσαμε με κάθε τρόπο να ανταποκριθούμε. Η Εθνική Ανδρών, η Ενόπλων (που πολλές φορές ήτανε ισάξια η και καλύτερη της Εθνικής πολιτικής ομάδας), η Ελπίδων, η Εφήβων, η μικτή Αθηνών (με την μορφή της Εθνικής μας ομάδας).
Δεν δημοσιοποιούσες τον τραυματισμό και τα τυχόν προβλήματα σου και παρακαλούσες τον γιατρό η τον φυσιοθεραπευτή της Εθνικής να τα αποκρύψει, μήπως και τυχόν αποκλειστείς, λόγω αδυναμίας, από την αποστολή. Η δυσαρέσκεια όταν αποκλειώσουν από την τελική δωδεκάδα, ήταν πολύ μεγάλη - μέχρι και δακρύων - με αποτέλεσμα οι προπονητές δύσκολα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τον 13ο και 14ο παίκτη, που έμενε εκτός της Εθνικής.
Ακόμη και η συγκρότηση της πεντάδας για τους προπονητές και τους παίκτες ήταν κυρίαρχο στοιχείο, μιας και οι αλλαγές κατά την διάρκεια του αγώνα, ερμηνεύονταν διαφορετικά από τους παίκτες. Ποτέ δεν παραδεχόντουσαν κούραση, αδυναμία ή αρνητική απόδοση, που να δικαιολογούσε την αντικατάστασή τους.
Σήμερα στην επαγγελματική παγκοσμιοποίηση του μπάσκετ, η πίστη και η αγάπη των καλαθοσφαιριστών μας είναι πολύ μεγάλη και το συναίσθημα με το Εθνόσημο στην καρδιά τεράστιο. Οι μεγάλες επιτυχίες της Εθνικής μας ομάδας δεν έχουνε έρθει τυχαία. Οφείλονται στη συνέπεια αυτών που καλούνται να εκπροσωπήσουν τη χώρα, καθώς και στο αστέρευτο πλούσιο ταλέντο των Ελλήνων προπονητών και παικτών.
Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων καλαθοσφαιριστών του παρελθόντος και του σήμερα, αγαπούσαν και αγαπούν την ιδέα της Εθνικής ομάδας και έδειχναν και δείχνουν, τότε και τώρα, με τον πιο πειστικό τρόπο την υπερηφάνεια τους, φορώντας το εθνόσημο.
Η αγάπη για τη συλλογική ομάδα σου μπορεί να είναι τεράστια, εκπροσωπώντας εκατομμύρια φίλους της. Όμως στην Εθνική ομάδα είναι ανεπανάληπτη, γιατί εκπροσωπείς ολόκληρη την πατρίδα σου.
ΥΓ. Στις δύσκολες μπασκετκές εποχές υπάρχουν Έλληνες καλαθοσφαιριστές που έχουν φορέσει συνολικά το Εθνόσημό μας πάνω από 350 φορές (!) αγωνιζόμενοι στις διάφορες Εθνικές ομάδες. Και αυτό λέει πάρα πολλά.
Αρκεί να ανατρέξουμε στην ιστορία των Εθνικών μας ομάδων και θα δούμε ότι υπάρχουν αρκετοί Έλληνες καταξιωμένοι καλαθοσφαιριστές με αυτή την ιστορία και την προσφορά με τη γαλανόλευκη.
